Pêvajoya jina kurd di dîrokê de *

Narîn Metînî

Di dîroka kurdan de pir jinên kurd cihê xwe dagirtin û bûn stêrkên geş di asmanê kurdistanê de û weke nemûne ji wan di ware xebat û çanda kurdî de ; Rewşen Bedirxan ; <1909=1992> ya ku pir kar û tevger kir bo tor û çanda kurdî û pêşxistina gelê kurd di nav miletên cîhanê de, hingî ji ber vê yekê Rewşen Bedirxan nav û nîşana jina kurd e û nemûneke hêjaye ji bo pêşketina jinê çimkî jin stûna niştimane û dibistana gele, lê belê pêşketina civakî di pêşketina wê de ye.

Weke em dizanin ku jina kurd pir zor û astengî dîtiye, carekê ji destê xelkê û cara din ji destê neyaran û ev dide xuyan ku jin di civata paşketî de, xulameke bindeste, wateya jiyanê nas nake, nizane ku rola wê roleke bingehî ye di berdewamiya jiyanê de.
Lewre baweriyek cem jinê çê bûye,  ku nikare bi karekî giring rabe û wisa jî jin ma bindestî xelkê, lê di borîna dehên salan, hin bihin jinê di berxwede da û hinekî xebitî ji bo  mafê xwe û mafê gelê xwe pêk bîne û xwe da xuyan kun e kêmî mêra ye, bi hêz û ramanên xwe rola xwe stand ji hemû hêlên çandeyî û civakî û sêyasî û alîkariyeke mezin di avakirina civata kurdî ya netewî kir.
Belê .. ev nîşane ku jina kurd hêjaye vekirina dergehên azadiyê, hingî pir vîn û hêzên wê hene ku alîkariya civaka kurdî bike û raweste ligel birayê xweyî mêr , tê weke ku em dibînin li gelek herêm û deveran ku hîna jin dibin dare zor û bindestiyê deye û dive jina kurd bi taybet mirovantiya xwe biçesibîne û çarikê ji ber çavê xwe hilîne, bi xwestina mafê xwe û bi şoreşeke çandiyî rabe û mejiyê xwe rizgar bike û li ser rêçika Rewşen berdewamke.

———
* jêder: rojnama (şepêl) hijmar (7)

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…