Elî Muhemed Şêxo
Xezala Belengaz, bi hêviyeka pir mezin ji bo jiyaneka serfiraz dixebitî, lê ji nişkav de rastî qeflekê guran hat, bi hemû teqet û şiyanên xwe parastina xwe kir û revî, çinkî dizanî heger gur wê bigrin çi dê bi serê wê bê.
Xezala Belengaz, bi hêviyeka pir mezin ji bo jiyaneka serfiraz dixebitî, lê ji nişkav de rastî qeflekê guran hat, bi hemû teqet û şiyanên xwe parastina xwe kir û revî, çinkî dizanî heger gur wê bigrin çi dê bi serê wê bê.
Revê ew helak kiribû, çavêd wê li keriyeka xezalan ket, ew ji dilê xwe de kêfxweş û rihet bû, ji wê bû ew ji hovîtiya guran û zordariyê rizgar bû, herwiha ji ber devê guran tevlî Keriya xezalan bû, lê Belengaza reben nizanîbû ko carnan tiştê meriv bikin gur jî nakin.
Xezalên Keriyê bi çavekê xirab li Xezala mêvan sekirin, ew ji xwe re kirin kole, bê rêzî pêre kirin, piştre ew di zinarekî bilind jî werkirin…
Silêmaniyê 2008-12-07