Dema bê dem.. Kurte çîrok

  Meşel Temo

Dema bê dem bi tîrêjên roniyê, roniya ne xuristî bê hest dibûre li ser nexşeyên dîwarin çar qozî û bê deng di çilmise, ew nexşeyên ku her xêzek ji wan êşgirtina mirovekî tomar dike.

Ronî ew ronî ye, bi guhên mirovan tête hisandin dem jî bi dengê xîzxîza qapiyên qûtîkên tenahiyê bê dem di mine û bi her vekirînek e mirov dibe nûmre û li ser piyan disekine û berê xwe bi dîwar ve deke.
 Helbet her sê dîwar jî nêzîkin.
 Guh tenê şiyar di mîne, û bi dengê :
Xwarina xwe bibe ?
Hingî jî divêt çav nîv girtîbin û tenê ji navê nimreya, ku li xakê bi nêre û li ser çokan destê xwe rade û sênîka xwarinê bi lez û bez bikşîne.
Wêneyk kûrmê kûçkan tîne bîra mirov.
Helbet jî mirov nizane ku çi di wê sênîkê de ya,
Lê divêt ku bi lepan bixwe bê ku bizanibe çi tê de ye, û bi gûmîna girtina qapî re guh demê dinase gava di nav têlên lihevgeriyayî derbas dibe, û di nav wê dema bê dem de raman, helwest, mêr, jin, zarok, tev wek fîlmekî di tîviyê de dibûrin her yek di axife, pirs û bersivê rast dike bi vîna çîrokên jiyana xwe tîne hole û bi laşmirovekî ve şîrove dike ramanên wî şiyar dike, vîna wî ji hesin xurtir dike. Dema bê dem di hiş de bi bihna yasemîn ve av di de û hêza mejî bi evîna wê bihinê dem bi dem dike û zordariya dîwarên çar qozî di bin piyên vîndaran ve dipçiqîne, û bihna yasemîn a vînê xwe li cîhanê radpêçe.
Ne dîwar, ne nimre, ne ji…….?
Tev nikarin bihna yasemîn ji xwîn, û mejî, û hestan derînin ……
Bihna yasemîna min di qûtêkên tanahiyê de.
Dema min bi demkin.

Meşel Temo
Di zîndana Edra de

28/10/2008 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…