berve hijmara sedemîn de ji «Deng»

  Di destpêka meha berçille ya tê de, rojnameya me (DENG) dighêje hijmara xwe ya sedemîn, û di vê helkeftê de em pîrozbahiyê pêşkêşdikin ji xwe û hemî xwendevanên DENG re.

    Helbet hêjano , DENG a ku hijmara wê ya (0) di meha Tebaxa sala 1995 ê de derket , û di 154 mehan de dikaribû bi sed   hijmarî xwe bigihêjîne xwendevanên xwe, hêvî he ye ku ji vir û wê de li ser sozê xwe bigihêje wan, lê ev hêviya ne bi hêsanî pêktê.. Belê, hêvî pêktê bi keda hemiyan, nemaze bi yarmetiya nivîskaran.
    Ji ber vê yekê em bangê li nivîskarên xwe dikin ku mijaran ji me kêmnekin, belê hîn ziyadtir bikin, û bi taybetî di hijmara tê de (100) ya ku wek hijmarek taybet derdikeve.
    Li benda me bin, em li benda we ne, û her bimînin serkevtî , û her bimîne rojnameya me DENG, dengê azadiya gelê kurd.
Edîtora DENG

* Rojnameyeke giştî ye, ji weşanên nivîsgeha çand û ragihandinê, ya parta Azadî ya Kurd li Sûriyê – hejmar – 99

Jibo xwendina babetên hejmara 99an , li vir bitikîne

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…