EY MIROVÊ ZILMKAR

Xizan Şîlan

tu bûyî
gurê devbixwîn û har
te berda laşê min jehra mar
ey mirovê desthilatdar
te em daleqandin
avêtin dar
diqefilim li zivistana sar
bi dengê qêrîn û hawar
bi navê xebatkar û cotkar
helbestvan û nivîskar
ez ê ji te re

kufuran bikim car bi car
ey mirovê xwînmij
mirovxwer û mêrkuj
li ber çavên te dûman û mij
ez tî û birçî mam
qet têr nebûm ji av û nan
li ba te rojekê nebûm mêvan
şa nebûm ji kêfan
dilê min dilekî bi kovan
bi dev û lêvan
bi dehol û zirne û defan
ez ê têrî xwe
ji te re bikim zêfan

ey mirovê wehşî!
li min meke çavreşî
û zikreşî
çima bombeyên kîmyewî
li ser serê min diweşî?
ez keç û bûka li ser kaniyan
gavanê li çol û baniyan
sergovendê li dîlanan
şivanê li zozanan
li ber şewqa find û çiran
li ser navê parsek û koçeran
ez ê ji te re bikim çêran

bi zimanê tembûr û hozanan
li ser axa pîroz ya mezinan
li ser navê feqîr û xizanan
belengaz û nezanan
ey mirovê pîs û virrek
te di ber xwe de berda fis û tirrek
di dilê min de daçikand tîrek
ji ber tade û lêdanên te
ez bûm çûkê perşikestî
dil bi birrîn û serşikestî
ey mirov
çima çavên te ewqas birçî
gezan mavêje min
ma tu hirç î?
ma tu lawê heramzade û pîç î?

li vî welatê biyanî
bi navê Ehmed Huseynî
bi zanîn û hêsanî
dê ez ê dîsa ji te re
kufuran bikim
ne weke însanî
tu yê ancax fam bikî
ji vî lîsanî

             2003-11-11
             Stockholm

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…