Sê peykerên lal, bi pêjna evîna te peyivîn! (Helbest)

  Ezîz Xemcivîn

1

Çaxê ez û kevir bi hev re hatin çandin.
Baranekê em her du avdan.
Rokekê tihn dida me,
Kevirê bê kok di cihê xwe de ma.
Lê yê min,
demê, bi tundî rehên min birîn.
Ji lew ra her şepêlê
di babîsoka xwe de ez gêj kirim!
2
Ew bazên ko bi min re hêlîna xwe hûnandin.
Va çêlîkan bi firê dixînin.
Lê yê min,
hêj pênûsa min,
li dilekî spî û peleke qîz digere.

 3

Li Kaşkaşokê Mala Ermela*
min û te avjenî di tariya dilê taxê de dikir.
Me bi destê roka her du canan digirt.
Ta ko evîna ava li me hilat.
Ta ko bayê xeyidî,
sira xwe li pencera dilan dida.
Ta ko nermoka serê mêweyan,
meya evînê digufaşt.
Ta ko kilê hizrê,
li ser rêka çavan xêza xwe dikêşand.
Ta ko hênkaya avê xewn û xewn,
berê pevekê ji lêvan diguhaste lêvan.
Ta ko tilmê li ber paldeyan nermijî,
û cihoka “hisretê” bi ser kêlîkên nêçîrkirî ve diherikand.
Ax!… ax!
Ne viyana ko samanê bike!
Ne bihna ko pişikê aram bike!
Ne siya ko germa evînê lal bike!
Ne keleheke geşbînê, ko xwezîçirkekê sar bike!
Werdekên feraşîna dil,
di bin sîbera destên te de dilûsin.
Stêrên xewnên min
di razeyên evîna te de çirîskan didin.
Pênûsa min ji wê hingê ve bi hebûna xwe hest bû.
Li ser dara hestên hebûnê,
tevna hêlîna kenê min dest pê bû.
Dema tîrêjên nerînên te,
li ser deryaya bihna min tîrêj vedan.
Êdî tîpên roniya me beranber hev bûn.
Hêvî, navbera nêrgizîn bû,
peyapey em kirin vêsiha temen.
Dîsan li vî kaşkaşokî,
destê te ji wê dûriyê pêçeka bendewariya min dilorîne.
Çavên me,
dilan bi pêçiyên rokê tevdidin.
Keser û nihêniya peyvên me dûmanê didin.
Çendîn xalxalokên hevokan ji hêtûna dûriyê bêzar bibin.
çendîn basikên xweziyan
di ser gorepanên şewata dilan re bişewitin.
perperîkên helbestê bi pêjna evîna te difirin!
31.10.2008
Kaşkaşokê Mala Ermela: Ev kaşkaşok li taxa me berî 20-30 salî bi mêwe, şînkayî û coyên ava hênik gelekî navdar bû.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…