Karwanê bêdeng di sonêta jiyanê de

Tengezarê Marînî

“Daku bi tenê nemînî, li van xêz û xewna mukur were”
Bo seyadyê min Rezo Osê

Di herdû kurkên min de, destan xwe livlivand, li kolaneke tarî şahiyên xwe avêtin  milên xwe û yên xwedê…, li şûn xwe bizdo-bizdo dinêrîn, min jî li pişt qehwexanekê, serê xema xwe dişuşt. Li pey min bûn. Guvguva bayekî ji wan dertê, diketim. Şevpest, bêdengiya min derizand, wan jî ji cihekî bo ya din, xwe çem dikirin, sirûdên xwedê digotin. Ez bêdeng derketim, di çarenûseke nediyar de, melodiya fîlmekî nenas dinehwirand, dibû sonêta sefera min
Agir
Xwe pêdixe, kovî ye, tîja te. Şahidê girtîgehek bi mijanga sênckirî.
Li kenaran, xalê tîne, dizivirîne, bi serî ve hildigirim û ji kunê dergehî qêrîna nenasekî,  serbazekî ji xeyalan. Dêmê şevê daket. Bi ser navê te de, bi destê tariyê, li bêdengiya pêlava bîrhatinan.

Av
Mişt  dahênan û awireke tûj, azara min firçe dike û jiyaneke duqolî
derbas bû, şîrdanek guhlêbûyî û keserek li şûna te
Spî belgenameya te, nêzîkî te û li ber çûnê.
Neniha, ez têm, hîn sûndek maye bo te bixwim.
Ronî li derdora te têr e, şêrîn e  mêrga herikîna peyvên te
Ax
Pîvan tarî diheje, dihingive min û şêt dibe
Xem asoyekî bêpîvan e li ber şeva te, bargiran, şîna min dikole.
Sirûd dubare ye, himbêza asîmanekî tûj, di sebeta singa min da.
Toz, derveyî xwe, li ser navê min hêlanê dike, peyker e.
Dergevanê xewneke ji xwe mayî, di govenda giyayî de, şahiyeke westiyayî
Kûr e, kela te? Êşa te ji kû dest pê dike?
Birîneke kûr û welatekî dûr, têlek e nûnertiya min dike. Daku hisretên xwe sor bikim,
dest bi yariyan dikim û li ber kenê te rondikan vedimalim.
Ba.
Hest destê tirsê ye, şopa qêrînê û gergerînoka dengê te.
Were em pêkve, pif  trumpêta xemê bikin. Deng birîndar e
Ba radiweste, glover e berbibabûna helbesta te û kevok hîn
„ di xew de ye, neçûye lîs û hêlînê”
Xal diyar e, deng berze, tu bilind..
Ji rengê  peymanan… Tu jî bêdengiyeke nûgihayî.
Tanî ba xwe rabixe, zingil ji dûr ve têt, dê kemana te destnîşan bikim.
De ka, tu dê  henasê bikenînî

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…