Sar weke tirsê – berhema yekem ya ((Ciwan Nebî))

Can bapîr

Sar weke tirsê Navnîşana berhema yekem ya xortê ciwan((Ciwan Nabî)), ez dibêjim : germ weke xwînê, cem min helbestên wî weke xwêdana du destên evîndaran
 di silavê de zû derin, lê dereng bîranînên wê germayê di hest serê tiliyan de dimînin û dimînin û ew pê çi delal dibin parçemok di bin şeva kerasê yarê de,
wiha ciwan rêbazek ji sîbera hevokên xwe re dibîne:
(( wê şevê û dema gundê me
kûçikek bi sermê Ketibû
……………………………..
……………………………
Li der dora wê şevê
Kulmek mêşên hingiv hildifiriyan))
Wiha Ciwan bi destê Pirtûka xwe nazik, hişk digire û tiliyan  ji ser hev radike û dîsa dighîne hev.
Wiha dixawze bi helbestên xwe re xewke wek jinek
 jê hezbike û bi wê bêhinvedanê me dûrî nûçeyên rojnamê sibê xe, û me têxe nav berî behnek û şanepirsan û xal û cote xalana, li pêş û paş peyvê me deyne .
Ciwan li tiştekî nediyar digere
((Wey xwelî li serê min be
ez xwedanê Sîka ku di qurçikên
xanî de
Li hev diherbile
dema perewtên rojê
wê dinivîsênin))
Wiha xewnê Zarotî di berîke xwe de vedişêre li ser rû kolanan û carna ew û lingên xwe jî ji hav dixeydin û wan dikuje û li ser rê rexan pêvana tengavbûna me dibêje,
û ji bêhna xwêdana şevê re dibe şivanek baş, û ji girî ramûsaneke ne wek kesî din diyarî yara xwe dike:
 (( Ez ramûsaneke şor
di helbestên xwe de
diyarî te dikim
qena tu zanibê ez çqasî digirîm))
lê ez di bêjim :Gelo çiqasî peyvê ((Ciwan)) diyarin û dilerizin wek guharekî dûv dirêj di guhê Keçek
 di dîlanake kurmancî germ de .
Ji mijarê derbasî zeviyekî din dibe yê malê … bav, biran, xuşka yek, ta dayikê, evan hemî babetin nik (ciwan),nerînên yadeyî şor û gotinên bav yên bedew û hinek gotinan dixwaze ji paxila birayên xwe bidize, vêra çarşem newroze…..
bi pîjekî nazik ezmanê xwedê ((neqiş)) dike.
di temenê xwe yê biçûk de ((Ciwan)) dixwaze
 bi rêkeke evraz û dijawar de derkeve bêyî kesî ji xwe re
 bi gopalkê, lê dibe em bi dizî di guhê wî de bêjin wek dostekî; dayik her dem kuran nayînin…
lewra xwe rêk û pêk bike û cil û bergê xwe wergir ji ber cenga helbestê şoreşgerekî bê hedan herdem dixwaze.

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…