Lorandina Yasîn Husên di Lorîkê de

Mihemed Hemo

Di vê dema gola helbestê meyî de, ez pê hestbûm ku helbestvan Yasîn Husên bi lorandina xwe di dîwana Lorîk de, deng ji wê golê vedayî û pêlên wê govendkî gerandine, diyarkirî ku helbestvan zindîne .
Lorîkê bi bîst û neh helbestên bedew govend xwe girêdayî û hestên merovan hişyarkirine taku hêvî venemirin.

Bi vê helbestê dest bi Lorîkê kirî:
Diçûm seyrana şevê
Ji tariyê vedixwarim
Qulmişk dibin lingên Hedban de dikolin
Ji warê qijalk û berçemokan
Konekî bi temenê dîrokê ava dikirin
Lorî….. Lorî……
Da nemirim
Lorî….. Lorî…..
Em di dergûşê de dîn bûn
……….
………….
Her şev xwe dikojim
Da bê mirin nejîm ….
Ji ber liva wan awirên te
Min ji jîyanê surgun dikirin
Dîlokin….Dîlok…DilorînimHer xew ji min re Xêr e
Lê dilê min bê xew
Ji nalînan xwe gez dikir…
……………….
………………
Helbestvan Yasîn bi helbestên Lorîkê di nav asoyê helbesta kurdî de bûye stêrkek geş û ronak dayî 
 Pêşgotina Lorîkê  bi pênûsê mamosteyekî hestyar,  hevalekî dilzozê helbestê hatiye nivsandin ew jî hêja Abdulkadir Musa ye, wî em bi pirsekê hilpesartin e: Kîjan lorîk?A te, a min, a wan, yan jî a me?
Ez jî dibêjim herkesê Lorîkê bixwîne wê pê hest bibe ku ew lorîk ya we û me ye. Eger tu wek min çav tengbe jî ya min û te ye ji ber ku Yasîn bi hestên xwe di Lorîkê de lorandî, ne bi dengê xwe. Loma her merovekî hestyar be, bi lorandina Lorîkê re hevpare.
Çunkê ji berê de gotine:( Tiştê ji dilan dekeve wê derbazî dilan bibe)
Lorîk ji aliyê helbestvan ve, hana hatiye diyarîkirin: (Ji diya min Amûdê re) Erê ji Amûde re, ne tenê ji ber ku Helbestvan Amûdiye, na! Amûde, Şermola ye, Girê mozan e, paytexta horkeşa ye, gorepana ronakbîrên Kurd e Wek: Cegerxwîn, Mele Hesen huşiyar, Ehmed Namî,ûûû
Lorîk bi berg û motîvên hunermendekî hestiyar hatiye xemilandin ew jî hunermend Luqman Ehmed e.
Lorîk bûye para weşanên sentera Margirêt li ser erkê D. Taha Resûl li paytexta ronakbîriya kurdî bajarê Silêmanî yê, hatiye çapkirin.Sed rûpeliye.
   

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…