Pencên Amûdê

Yasîn Hisên

X. Cangîr

Tê bîra te
Dema em diçûn ber bi bakur ve…
Te ji min re digot: “Ez û hesin bûne cêwî”
Te bi hesin kevir hûr dikrin.
Erê, heta bi hesin jî me kir cêwiyê xwe.

Gelo wê hesin te qebûl bike?
Min Zanîbû…

Şevbuhêrk hîna bi dawî nebûbûn…
Çîrokên cina
sitêrkên Leylê û Mecnûn negihiştibûn hev.
Destên min jî kin bûn
(Tu zanê mera li welatê xwe sultan e
Li welatê xelkê mera dîl û êsîrê hemû kesan e
Ji berê paşê da dibên kevir li ciyê xwe giran e)

 

E`bduletîf Huseynî

Binêre… Hemû derewa dikin ha…!
Gul  bi tenê derewa nakin…
Em jî bi wan re demsalên xwe dipîvin
Mehek… Salek… û ketina diktatorekî

Bûkên cîhanê xwe dixemilînin
Dilê te neqrîska lê dixîne
Çavên bi baranan re şil dibin
Destên xwe li sînoran dipelînin
Ey tu çiqas xakperestî dilê min
Ey tu çendîn ciwan sipehî ye bûka min
Dema pêçiyên min pûrên teyî mêşinî dihinguvand.

Dê çawa vê kuştinê rawestînin?
Dê çawa van terman hemûyan veşîrin?
Bi dengê lîrandina dayikên şehîdan re
Em ê xwe bavêjin himbêza hev
Û tewafa xwe li van sînoran berdewam bikin…
Belkî rojekê em pêrgî hev bên…

Bêrîvan Yasîn Hisên

(Şenga min
Penga min
Dayka we çû zozana
Xwarî pelê qizwana
Şîr ketiye guhana
Mik, mik, mik werin dana)

Her zarokek dimre… Helbestek dimre
Her ku zarokek ji serma dimre… Helbest diqefilin
Her ku zarokek penaber dibe… Helbest jî dibine rêwî… Bê welat dimînin
Her ku zarokek bê şîr dimîne… Helbest bê deng dibin… Û difetisin
Helbest namînin… Tenê zarok helbesta dinivîsînin….

Yezdan

Îca, çima di çavên te de zarokên birçî dibînim?
Çima konên koçberan dibînim?
Çima tu bûyî yezanekî derewçîn?
Hîna kenê te li ber guhê min e
dema te dastanên çiyayê Omerya ji min re digotin

Ez jî li benda buhişta te bûm…

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Xoşhnav Silêman

Pistînên hebûneke bêdawî diqîrin
Ristên helbestan jê der tên
mîna pêleka jenînê derdikeve
mîna xewnên serxweş
Li kuçeyên şevê dimeşin
Mîna awazeke winda
Hûn li benda şevê ne
Bi guhekî ber bi nobedaran ve
Tu li dengên bêdengiyê guhdarî dikî
Weke ku xwendevanekî zimanê gerdûnê
Di çavên tarî dirame
Tu di navbera tîpên wê de mîna tilismên bêşîfre digerî.
Hemî alfabeyan çêdikin
Û ji peyalên…

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…