Agahiyek ji Konê Reş

  Werin em Dr. Nûrî Dersimî Bibîr bînin

Sibe (22.08.2013), bi helkeftina ku (40) sal di ser koçkirina lehengê kurd Dr. Nûrî Dersinî re derbas dibe, ez ê li bajarê Qamişlo, di hola Silêman Adî de, panelekê derbarî vî lehengê kurd, yê ku tev jiyana xwe di ber welat û welatiyên xwe de xerckiriye bînim ziman.

Dr. Nûrî Dersimî, yê ku mir û destê wî ji axa Dersimê nebû, xwest ku çengek ji axa wê pêre here gorê.. Mir û ji neyartiya Kemalîstan nehat xwarê, dema ku xwest termê wî di ber konsolxaneya tirkiyê re a li Helebê derbas bibe.. Mir û nexwest dûrî çiyayê Dersimê bê veşartin, xwest ku di goristana Şêx Henan de li ser rêka Efrînê bê veşartin da ku her sibeh bayê çiyayê Dersimê bi ser de bibare..
Mir û ji têkoşîna xwe nehat xwarê, dema wî ev çend malikên xwarê ku ji hinavê wî hatibûn der, û li ser kêla ber serê xwe, berî mirinê nivîsandibû gotiye:
Li ser vê rêka dijwar
Min jî kire pirr hawar
Da ji bo we rojekê
Dinya bibe gulbihar..
Konê Reş

Qamişlo, 21.08.2013 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…