Carek din NEWROZ Bi xwendevanên xwe re ye

Desteya sernivîser/Rêberê Silîvî *
   Ev derdora çar salan e ku welatê me Sûriyê di rewşeke zor taybet û awarte de dijî,  navnîşana wê şer, pevçûn, kuştin û golên xwîna mirovan û wêrankirina gund û bajaran e. Li hêlekê, bi hovîtî û şêweyekî kesnedî, li ber çavên şaristaniya cîhana modern û demokrat, termên zarok, jin, pîr û kalên xelkên Sûriyê bi sedema bombebarankirina top û bermîlên teqîner ên rijêma har a destbixwîn, di bin kavilên wêrankirî de têne veşartin. Li hêla din jî, gelek mirovên bê sûc û bê guneh ên ji vî şêweyê mirinê reha dibin, li ser destê çeteyên terorist rastî recimkirin û serjêkirinê tên!. Ji bilî koçberbûna dora nîvê nişteciyên Sûriyê li hundir û derveyî welêt.

   Di vê rewşa têkelhev û aloz de ku dengê gule û qurşînan dengê herî bilind û berz e, û dengê zanîn, hişmendî û aştiyê nayê bihîstin. Mixabin di vê çarçewê de  dengê weşana we NEWROZ jî piştî derçûna hejmara (104-105)an a Êlûna 2012an hate rawestan û nema karîbû çanda nûjen a Kurdewarî û  mirovheziyê biweşîne.
   Mixabin ku ji  mêj ve û îro jî, rêz û rûmeta qels û sêfîlan di civakê de nîne, tenê aliyên xurt û bi hêz dikarin serfiraz û payebilind bijîn. Piraniya dewletên Ewropayê dewlemend û zengîn in, azad û xwedî al in, xwedî artêş û leşker in û di Yekîtiya Netewan de jî endam in… Lê ew têgihiştin ku eger ew rêzên xwe nedin ser hev, dewletên mezin dê wan daqurtînin. Û ji ber wan dizanî ku dermanê êşa wan yekîtî ye, berî çend salekî, berpirsên wan dewletan ji bo parastina berjewendiyên gelên xwe, nakokiyên xwe dane hêlekê û li ser yek maseyê guftûgoyên yekîtiyê kirin û pêngavine giring di warên aborî, rêzanî û civakî de avêtin. Vêca eger pêwistiya wan dewletên serbixwe carekê bi yekîtiyê hebû, ma gelo ya me Kurdên belawela, bê dewlet û kêmrûmet çiqasî û çend caran pê heye?!.
   Guhertinên mezin li cîhan û devera me rû didin, giring e em Kurd hişyar û zîrek bin, bi hûrbînî bûyeran bixwînin û şirove bikin, civaka xwe ji nakokî û tundûtûjiyê biparêzin, piraliya netewî, olî û rêzanî bipejirînin û çanda rêzgirtin û jihevhezkirinê, çanda mirovheziyê belav bikin, biweşînin û bê dudilî  her em li ser rêya xebatê bo bidestxistina azadî, aştî û wekheviyê bi rê ve herin.
* Rojnama Newroz – hejmar / 106 / – Ji weşanên Partiya Yekîtî ya Demokrat a Kurd li Sûriyê

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…