Na…. Na

Xelîl Kalo

Na ji rêbaza hizir û ramana paşketinê re …eger em hizira xwe bi vî awayî ku em niha  kar û barê jiyanê û bizava siyasî û rewşenbîrî dikin ..bere em baş zanibin paşeroja me wê ne baştir be ji pêşeroja me û jiyana me şahid û nîşana wê ramanê ye . Ev cûreyên hizir û ramanê ku bûne bela serê me di seranserî dîrokê de heta roja îro , bê  em hewilbidin xwe ji vê çanda nizim û bê nişa rizgarbikin .
Berevajî heta  roja îro bijartiyên kurd xwe rihet dibînin di nava vê çandê de, ta ku karibin deshilatiya xwe ser  gelê xwe berdewmbikin bê ku hest û hestiyarên wî li ser êş û azarê gel rawestin bi şêweyekî mukum û berpirsyar  .

Heta roja îro aqilê me  bûye sedema hemû belayên ku têne serê me. Me  heta roja îro nikariye xwe ji kevnê xweyî paşvero rizgarbikin û di hemen demê de em şêweyê hizir û ramana  xwe bi guherin û nûtir bikin ,anku bi gotineke dîtir em hîna weke bav û kalan difikirin di pirsên çarenûsîde û bi teybet di dozên netewîde li ser astên berjewendiyên gelê kurd yên bilind .tim tim astê hizir û ramana me biçûk maye û hatiye girêdan bi piranî bi berjewendiyên kesayetî û partîtî ve.

Pirsa herî mezin ku xwe di serê mirovan de di afirîne .gelo çi cawazî û cudabûna hizir di alîyên rêbaza  dan û sitandinê de di navbera me û bavan de heye .bo rêvebiriya kar barên navxweyî û biteybet di rêvebirina civakê de ser hemo astan .siyasî .çandî û civakî di domana tevgera rizgariya netewî de .mixabin hîna em bi xwe weke wan bi wî terzê kevin û eşîrtiya nûjen difikirin anku bi  wê ezeziya partîtî  .ku heta roja îro me ti sûd û berjewendî jê ne wergirtiye.

Vaye em niha di çerxên 21 an dene ,ku gelê kurd hîna di dawiya lista gelan deye dije ..mixabin ku miletekî wusa û pir hijmar û resen û kevna re ku ji mêjûyê ve  ser xaka xwe dije ,maye bê dewlet û bê siyanet . erê carcaran nîrên babetî dibin sedema paşketina gelan ,lê neyê wê wateyê ku ew nîr bibe sedema mana wî bê nasname û bindest di berdewmiya hezar  salên dawî de   . eger mirov wan sedema nasbike ,wê di serî rêbaza hizir û nifşên ramanê wê xwe bidine pêş û serekene . li vir gereke em bibêjin ..na.. na.. ji wê çand û hizir û ramanê re .dema ti sûdê me têde nîne ..

20 .2.2014 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…