Ezîz Xemcivîn
Hîn jî ew gula ko min ji mala we anî bû,
li pencera min e.
Wê ber bi sînga xwe ve dikim.
Bihna te ji geşbûna gulê dikim,
Dixwazim ji sîwana hilûya wê
henaseyên xwe vejînim.
Elindeke şîrav ji dêmên gulê li helbesta min hilat.
Dema helbestê bi roniya wê xêrhatina sibehê kir.
Pênûsa min ji bejna berberojkê,
xuncên hevokên xwe diyar kir.
Nasnameya xwe ji kenê te wergirt,
û kirasek ji buhara jînê poşand.
Lalbûna zimanê çav têkçû
û zimanekî nû hate afrandin.
Darek bi çar tîpan, berhem da.
Toreyeke zindî bi kilçîvê bişirandina sorgulê
navê te hat nivîsandin,
E.V. Î. N.
Hevdîtin
Dema li ber te dirawestim,
dikarim tirêjên awirên te bi dilbijîna xwe bihûnim.
Dikarim geşbîniyê di sinbilên tîpên xwe de gur bikim,
û dikarim paleyiya pendên ciwan li baxê jînê bikim.
dikarim tirêjên awirên te bi dilbijîna xwe bihûnim.
Dikarim geşbîniyê di sinbilên tîpên xwe de gur bikim,
û dikarim paleyiya pendên ciwan li baxê jînê bikim.
Dema te dibînim,
bi hêminiya şevê û bêdengiya heyva rêwîng hest dibim.
Dikarim te di bîbokan de bicih bikim,
û dikarim hevirmêşê serdemekê li ber meşa te raxînim.
bi hêminiya şevê û bêdengiya heyva rêwîng hest dibim.
Dikarim te di bîbokan de bicih bikim,
û dikarim hevirmêşê serdemekê li ber meşa te raxînim.
Erê, ko te dibînim,
ji nû ve zimanê pênûsê digere,
û gotin bi çarlepkan diçin.
Hertişt li dora şîrava hevdîtinê dibin heng,
û di kewara hiş de dicivin.
Dema te dibînim,
hinavên min jî li hev diherbilin,
û bi lalbûna hemî hestên xwe hay dibim.
hinavên min jî li hev diherbilin,
û bi lalbûna hemî hestên xwe hay dibim.
30.05.2009