Ciwanê delalî

Hemî çem û pir û av bi gorî te bin!
Hemî seyran bi heyrana te bin
Hemî helbest û awaz û sitran û tilîlî ji bejna te re
Hemî Nesrîn û Beybûn û Rîhan ji navê te re

Hemi dîlan û şano û mozîk ji çavên te re
Ciwanê delalî
Ciwanê xweşik
Ciwanê piçûk
Ciwanê nazik
Nervîne reş û bê bext Sipîndara me ya herî nazik ji nav me bir
Gula dîlanan
Şanogeriyekî birîndar
Ciwanekî ser bixwe
Qehremanekî bihtirî ji temenê xwe
Evîndarekî xemgîn

Ciwanê delalî
Te dê û bavê xwe hiştin xemgîn
Te koma xwe kir dil birîn
Te evîndare xwe bê yar hişt
Bê oxir bê silav te barkir

Ciwanê delalî
Ez bejna xwe li ber navê te di tewînim
Ez bejna xwe li ber karê te di tewînim
Ez bejna xwe li ber qehrmaniya te di tewînim

Ciwanê delalî
te ji bîrkir ku ti wêneyên şehîdan ji wan re bibê?.
ew wêneyên ku te bi mêranî û qehrmaniya xwe girtibûn?.
te ji bîr kir ku ti Şal û şapikê xwe bi xwere bi be?.
te ji bîr kir ku ti li Qamişloka xwe meyzîne?
te ji bîr kir ku hevalê te di wê rojê de dûrî te bûn?.
te ji bîrkir..te ji bîrkir..te ji bîrkir?.

Ciwanê delalî
Di zelaliya asîman de rakeve
Di nav helbestên yezdan rakeve
Li wir ti mihvanê bûhiştiye
Li wir tû mihvanekî delalî
Ciwan tû zave
Her Newroz û her seyran û her serhildan tû dakeve
Ciwanê delalî jiyan bê tame bê te xave …bê te xave..
Ciwanê delalî.

Bavê Alan -Qamişlo

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…