“ 4000
PENDÊ KURDÎ ” navê
pertûka min ya yekeme,ku min di sala
1993an de çapkir û belavkir bi navê : Mehfûzê Mele Silêman, bi alîkariya
kovara “ASO”, weynkêşê qapê : hevalê min yê xweşewîst: Dilşd Mele
Omer.
PENDÊ KURDÎ ” navê
pertûka min ya yekeme,ku min di sala
1993an de çapkir û belavkir bi navê : Mehfûzê Mele Silêman, bi alîkariya
kovara “ASO”, weynkêşê qapê : hevalê min yê xweşewîst: Dilşd Mele
Omer.
Li jêr pêşgotina wê ye:
Di bara pêşgotinê de
Kurda ji mêj de gotiye:
“kesê zimanê xwe windake ,windaye”
“Miletê
bê ziman,ne tu milete”
bê ziman,ne tu milete”
Here komele û dezgehên mîrî(fermî) û giştî yan pispor ji bo zimanê kurdî di niştîmana dagîrkirî û parçekirî de tune ne, belam dîsa ji her kurdekê welatparêz paraztina zimên digel hemî şaxê wî û hemî zaravên wî,û pêşxistina wî tê xwestin, li gorî her demê û her peyaseyê bi awakî qenc ,rast û paqij, ne çewt ,lews û xwehr, Çimkî ziman bigehekî pîroze û serwere di hebûn û serxwebûna milet de,û di vejîna tore û wêjeya wî de.
Pend û peyvên pêşiyan jî, beşekî gewre ye (mezine)û giran buha ye ji zimanê kurdî û dîroka kurdî,ji ber ku rewşa gelê kurd di her qûnaxî de û di her çaxî de didinne xwiya kirin,û fêrkirina wî ji dem û jiyanê, ji hemi aliyan ve (çandî,civakî, abûrî, konevanî, zanistî, tenduristî, sincî, …h.d.) bêlî dikin.
Giş piştî gelek dîtin û serpêhatinan û dûrikan,yan pêkhatî û çêbûyî dinavkesan de,û di pir ciyan de li kurdistanê hatine danîn,û bûne amoj, şêwe,bend, şîret, û hevkêş.
Ev pend û peyv, min ji devê pîrejinan û kalan girtine bi taybetî “Dilbirînê dîn”, û ji çend kovaran birine nemaze “kovara Gelewêj”,û ji bîst û çar rûpelên mamoste “Dilovan” wergirtine, û ji çend pertûkan dane hev,wek:
1- Meselok û xeberokêd cemaʹeta kurda – ya Hacî Cindî – Êrêvan 1985.
2- Meselok û xeberokêd cemaʹeta kurda – ya Celîlê Celîl û Ordîxanê Celîl .
3- Silsilet Kawa lil museqefîn el ekrad – Beyrût .. jimar (8).
Û piştî bijartinê, duristkirinê û rêzkirinê min divê pertûka hande de(bi zaravê kurmancî) komkirine.
Min div a her pendekî şirovekim, û wateya wî û babeta wî jî pêre bi nivîsim,lê min ew hişt jib o du sedeman:
1- Da dergeh bimîne vekirî di rûwê xwenda, nivîskar û ronakbîran de, ji bo vekolînê, rexnekirinê sirovekirinê.
2- Da bêne çapkirin, belavkirin û bêne parastin ji windakirinê(!?).
pend û peyvên pêşiyan yê kurdî ne ev çar hezar bi tenêne, lewra min bi navê pertûka yekê-1- çap kirine, bi omîdim ev jimar mezin bibê di pirtûkne dinde.
Li dawîyê, ez gelekî sipasîya dosta û xwendîya dikim, ji bo arîkariya wan ji min re di derhênana vê pertûkê de, digel ciwantirîn rêz û silavên min.
Hêviya min ewe, ku ev karê hayî sivik bê pijartin(pejirandin) ji bal miletê min ve, û ciyê wî di pertûkxana kurdî de hebe.
Mehfûzê mele silêman
Qamişlo
Qamişlo
25.1.1993