Şîlan Doskî
Silav li bajarê serbilindî û hêviyê
Axa ku her kolaneka wê çîrokek ji wêrekiyê ye….
Her kevirekî wê
govana pihêt û rawestanê ye….
Silav li asmanê te yê şîn,
ku xewnên gelê te vedişêre.
Silav li axa te ya pak
ku bi xwêdana karkeran,
rondikên dayîkan tê avdan.
Qamişlo bajarê vîn û dastanan,
ku di dilê te de
agirê azadiyê her tim geş e….
Silav ji gelê te
yê ku di dilê barovê de
ala hêviyê bilind kirine….
Şarê ku ronahiyek di dilê tariyê de
Silav li te û siberoja te ya geş.
Rojekê dê bayê azadiyê
kêliya te biramûse….
Ey helbestvanê gotinên agirîn
Seydayê min Cegerxwîn.
Hêviyên te hêj,
li ser lûtkeyên çiyayên Kurdistanê
sema dikin….
Axa pîroz,
dengê hestên te
di nava xwe de veşartiye…
her peyvek,
bi bayê axa welat re zindî ye….
Ew roj wê bê
Ku bihna azadiyê
Wek bayê hênikê zozanan
Çar caran kêliya te biramûse….
Û axa sar
germiya hestê xewnên te yên pêkhatî hest bike.
Seydayê ku bi pênûsê
girêyên ziman vekirin,
qeyd û bend pê re şikandin…
Û te bi hestên dilê xwe
ronahiya hêviyê, bi tariyê re dirût!
Bihna azadiyê
ewê peyama berxwedana pênûsa te
herheyî bike…
Û axa te wê bi evînê navê te
bi dengê sirişt re bilêv bike…
Silav li darzeytûnên te, Rojava
Li ser şaxên ku qasidê aştiyê ne
li rihên ku di dilê axê de berxwedar in.
Silav li pelên te yên ku behsa goblîna azadiyê dikin.
Li ber sîtavka pênûsa te ku
sêlwanek, sitargehek bo janên dil e!
darzeytûnên te, dîdvanê,
kul û kovanan, barovên dagîrkeran in….
Silav li fêkiyên te
ku tama jiyanê didin….
Û hêvî di dilê her nêrînê de, vedjenin…
Silav li wê axê ku tu himêz kirî…
Li her dara ku di bêdengiyê de
çîroka te vedibêje.
Silav li welatê nivîskarê Kurd
Seydayê min Cegerxwîn
Silav li pênûsa ku bi xwîna dilê xwe nivisî
Ji gotinên ku ji birînan derbûn….
Ey nivîskarê ku pênûsa te
Hê hewara bêdengiya wijdanê dişkine…
Axa ku te hemêzkirî
Bi bihna evînê û berxwedanê
Di nava xwe de parastiye.
Silav li gora te,
ku çirayek ji bo azadiyê pêxistiye.
Navê te di dilê dîrokê de nexşandî ye.
Şîlan Doskî
Ji dîwana min Rondikên Pênûsê
Sala 1991 ê Ûrmiyê
