DILÊ WELATEKÎ

Ronî ELÎ

Tevî dizanim
Koça dawîne
Nikarim dilo
Xatir bixwazim
Tevî dibînim
Qîr û ahîne
Nikarim yarê

Dil jê vekşînim

Soza min hîn ew
Simbola jînê
Silogan ew e
Şehîd namirê
Nêrgiza mine
Di çemê dile de
Torînê xwîna
Barzanî hilda

Tevî dizanim
Rê hîn dirêje
Nikarim yarê
Destên te berdim
Tevî dixwînim
Ev roj Avdare
Nikarim canê
Dilkê te derdim

Hembêz biçûke
Lê bar girane
Destan dirêj ke
Ew ne razane
Li benda tene
Da bilîlînî
Destên te bigrin
Ger tu biçînî

Ewin jibo me
Xetîra rojê
Dixin destên me
Doz û pirojê
Dara li ser wan
Dara felate
Reh berdane nav

Dilê welate

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…