wêne


Mahîn Şêxanî

wêne yek
di singa odamin deye
min mezin kiribo
û
pir li miqatebûm
*   *   *
min ne dihişt
 kes nizik bibê
û
 ne kes bighijê
ji ber
di dilêmin deye
 ew ji mijê

*   *   *
min wî jixwer
  kiribo  quble
hêvî û ûmîd
 min pêr di honand
ronî da
hawdi dilê pira
hate  çand
*   *   *
min wî danî bu
 li cihekî bilind
xwya bu
 li ser ciya û bajar û gund
ji mijve
li ser diwarê mine
di tarîyê de
 mum û fend
*   *   *
rojekê  ji kar
hatim malê
Zarokimin
 vê carê
derneketin pişya min
wek her carê
û
ne min himbiz kirin
ne gotin
 te çi jimer  any
*   *   *
derbasbûm  hundir
min liwan nerî
tev diponijin
zarok û jin
hisir ji cavê Wan
 dirijin
min got :
xêre law
çi heye
çi qewimê
*   *   *
teva seri xwe rakirin
ali dîwar
 meyze kirin
minjê bi wanre nerî
go
 wêne ya min xistiye
dilê xwe û wan
ne li cihê xwe ye
firiştekî wî rahişt
û
 bixwer birêye
*   *   *
di wê rojê De
 roj
derneket
di wê şevê de
heyv
 xwe veşart
ewir girêyan
sitêr vemirîn
lê ronî ya wî
li odamin ma
û
hawîr min heye
 û
 wê tim
 û

 tim  bimîne

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…