Eşqa Axê

Siyamed Sîpan Uğurlu
Gelo hûn dizanin bê jiyanê kînga şax berdaye nava rehên jiyanê daye?
Dema mirov destpê kiriye ji axê hez bike, wê demê jiyan ji nava axê şîn hatiye û derketiye ser rûyê gerdûnê.
Girêdayî wê hezkirina rastî hezkirina axê, eşqa rastî eşqa axê ye.
Yekem car tu bû mêvanê xewnên minî tevizî di biharek westiyayî de li ser welatekî bê ax. Min li pêy wê kirasê bedewiya te li bêjna hêviyên westiyayî dikir.
Min xwe davêt nav şeraba evîna te û heta hetayê min veduxwar.
Dema min destpê kiriyê ji te hezbikim, min ji xwe heznedikir.
Lê niha xerîbê xewnên xwe me.
Ji dûrve xewnan dibînim.
Biyanîbûyê eşqa xwe me.
Hevalno mirovên ku nikaribe dilê xwe ji axê re veke û bihêle ku ax dilê gemarî pakij bike ji xirabiyan û mirovekî ku nikaribe bêhna evîna axê bi gulpekê bikşîne hundirê xwe, ewê nikaribe têbigêje bê mirov çawa ji axê hatiye çêkirin. Wê nikaribe fahm bike bê xweza çawa berhem û cewhera axê derdixe holê. Ewê nikaribe bedewiya wêneyê xwezaya welatê çavrêyê azadiyê bi bêhnekê bikşîne dilê xwe.
Bingeha hemû evîn û hezkirinan eşqa axê ye. Dema mirov dilê xwe ji axê re vedike, hemû tişt wê demê destpê dike. Bêyî axê wê zaravayên destanên zozanên bêzarmayî nikarîbû rehên xwe bera nava hestên mirova bida.
Tu yê yan hezbike yan jî tu yê xwe di nava bêwatebûyînê de bi tevgerên xwe bifetisîne û li şûna xwe axek xemgîn û bêzar bihêle.
Tu yê yan bive evîndar yan jî dildar yan jî hestewar.
Ez rabim hemû bedewî û xweşikbûnên li ser rûyê cîhanê bidim ser hev û hewl bidim stranekê vebêjim ji bona axê wê rêzikên helbesta stranê ji hev bixeyidin.
Hemû xweşikbûn û rûkeniya li ser rûyê cîhanê bîne ji min re, ji bo ku karibim di van çend risteyan de „Eşqa Axê“ bidim jiyankirin, ji bo ku karibim destpêka jiyanê hezkirina axê bidim jiyankirin.
Bîne ji min re hemû bedewiyên ser rûyê vê dinyayê ji bo ku karibim xemlekê ji vê xwezaya, ku encama axa welatê agir û rojê ye, çêbikim.
Nivîsa minî îro wek awirekî bedewiya axê bizanibin…
Ez van rêzik û risteyan diyarî axa welatê çavrê azadiyê ye, welatê hesretiya rojê dikşîne, dikim. Dibê em wateya axê bilind bikin û dilê xwe ji axê re vekin, mîna hezkirina zimanê dayikê, mina hurmeta dayika. Ez evîndarê axê û zimanê kurdî me…hûn jî bê evîn û eşq nemînin hevalno.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…