Qederê em pekandin


Lazgînê Dêrûnî

Bilbilê wek min dinalî derd û kul
Tek dijî tu bê heval û bax û gul

Ka dilê şadî gelo ka ew fîxan
Ez dizanim kû li me gerya zeman

Dem û dewran pir gerandin liv û ger
Çerxekê em dûr revandin derbider

Ew qeder çawa ji nişkê ser me hat
Va ye wê em tev pekandin der welat

Bilbilo ka wer bi min ra bib heval
Da bibêjim bo te êş û rewş û hal

Pêncî salên min temam bûn ez li gund
Qedrû qîmet tim bi rûmet serbilind

Va bû deh sal ez xerîb im bê xwedî
Rojeka xweş keyf û şahî min nedî

Xweş bizanin bê welat nîn e jiyan
Laşekî bê hest dimînê bê giyan

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…