Qederê em pekandin


Lazgînê Dêrûnî

Bilbilê wek min dinalî derd û kul
Tek dijî tu bê heval û bax û gul

Ka dilê şadî gelo ka ew fîxan
Ez dizanim kû li me gerya zeman

Dem û dewran pir gerandin liv û ger
Çerxekê em dûr revandin derbider

Ew qeder çawa ji nişkê ser me hat
Va ye wê em tev pekandin der welat

Bilbilo ka wer bi min ra bib heval
Da bibêjim bo te êş û rewş û hal

Pêncî salên min temam bûn ez li gund
Qedrû qîmet tim bi rûmet serbilind

Va bû deh sal ez xerîb im bê xwedî
Rojeka xweş keyf û şahî min nedî

Xweş bizanin bê welat nîn e jiyan
Laşekî bê hest dimînê bê giyan

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…