Jiyana tehl


Yusra Zibêr

Bi ser mede hat
Êş û bobelat
Bê çar û ne çar
Betalî bê kar
Ev nerxên bilind
Li warê mey rind
Zarok man birçî

Xemgîn û bê cî
Pê xwas û bê cil
Hinar tev bûn şil
Dilop di niqutîn
Cerg di perpitîn
Zivistana sar
Bi serma dijwar
Li derî dixîne
Bahozê tîne
Zarok pirçîne
Nan li malê nîne
Bê xazin em her
Bê çayê û şekir
Bê mazot em man
Çile bibî qurban
Dolar bilind bî
Buhayî tûnd bî
Perême lêrin
Ne dolar  yorin
Lêrê sûrîne
Ne emrîkîne
Ev nerxên giran
Li ser me baran
Buhayê xwarin
Nikarin bikirin
Bi xem û raman
Em tên girêdan
Dor pêçîna zor
Li me hawîrdor
Xem û wêranî
Li şarêm danî
Êş di barandî
Di dilde çandî
Barkirin him tev
Milet tev bi rev
Penaber tev man
Li şarê beyan
Leşkerya ne çar
Xort neman li war
Li derya bû şîn
Halan û qêrîn
Barkirin ji war
Bi xemên tev jar
Bê xwendin ana
Zarok li kolana
Bê pêşrojin ew
Jiyanek bedew
Bi ser med anî
Şîn û giranî
Bê dest û lebat
Bê kar li welat
Çawa bi bûre
Jiyan bibhûre
Sitemkar û jar
Li jîna dijwar
Ev dema birîn
Her têd em dijîn

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…

Konê Reş

Dr. Ehmed Nafiz Beg, yek bû ji wan têkoşer û welatparêzên kurd yên ku navê wan tucarî nayê jibîrkirin, bi taybetî di nav kurdên Cizîrê de. Ji ber ku ew ji yên pêşîn bû di warê dermankirina xelkê Cizîrê de.

Ew kurê welatparêzê kurd (Yusif Begê…

Pîrozbahî

Rêzdar Dr. Serbest Nebî

Me bi kêfxweşî nûçeya wergirtina we pileya professoriyê ji zanîngeha Koye bihîst.

Di demê ku pîrozbahiyên xwe yên germ pêşkêşî we dikin, hevdem hêvîdarin ku hûn serkeftî bin di kar û xebata xwe ya zanistî û çandî û siyasî de.

Em ji nêzîk nivîsîn…

Hozan Girkunde

‏Li ber dergehên, êvareke, bûharî

‏Min wêneya, xweşikbûna te

‏Bi teşîya, hestên xwe

‏Di guldana, dilê xwede, dihûnand!

‏Û beyara, jiyana xwe

‏Bi dêmên teyî, xunavî av dida

‏Li ber, lehiya, kenê te

‏Min girîyê” di giyanê xwe de

‏Vedimirand

‏Tûrê…