Şahê şahiyan, ji «Hedbanê» govendan peya bû!

Eziz Xemcivin

Van çend xêzan ne ji bo şînê,
ne ji bo sersaxiyê dinivîsînim û belav dikim..
Na… na!
Zindîdarên miletê Kurd nemir in!
Min şîna bavê xwe jî, ranegehand û min ne got: Bavê min mirî ye!
Çi kesê ko bandor li derdor û li nifşên li pey xwe kiribe û berê wan dabe rêka Kurd û Kurdistanê, rêka Dewleta netewî, axa pîroz û ala rengîn ez wan tucaran mirî nabînim..

 

Şahê şahiyan, “Selah Resûl” ji zaroktiyê, gêncbûna xwe û heta bi roja wexera dawî dilsozê milet û welatê xwe bû..
Hunermendekî rastgo bû, ne dixwest wek çi kesan be ji bil ko wek Selah Resûl be… Di salên pir aloz de û metirsî hebû, stranên netewî di şahiyan de digotin, tîmeke goga pê bi navê “Selaheddîn damezirand” û her cejna Newrozê zindî divejand..
Selah Resûl ji xwe hez dikir, ji miletê xwe hez dikir, xwedan kesayetî û karîzmeke taybet bû..
Mixabinî ye, ko miletê me û gelek caran ev gotin tête gotin, ha ji zindiyên xwe nîn e, bi taybetî afrêner ew kesên ko jiyana xwe ji rajeya milet û welatê xwe re terxan dikin, bê guhdan in, bê piştgirî ne! Selah Resûl jî yek ji wan hunermendan bû, li navûdengiyê nedigeriya bi qasî ko amanca wî ew bû ko dengê miletê xwe li ser pêlên qîrîna kesera xwe belav bike..

Silav li canê te hunerbazo!

29.10.2021
Ezîz Xemcivîn

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…