RÊYA DIRÊJ


Xizan Șîlan

Tîrêjên roja berbangê di awirên min de diçirûsîn, dinya li min ronî dibû. Bayê serê sibehê rûyê min nermik nermik mizdida.
Li ser rêya dirêj û bêveger, bi gavên giran hêdî hêdî diçûm. Gêrikan li dû hev lez û bez dabûn xwe. Min gavên xwe bi baldarî diavêtin û nedixwast gêrik di bin gavên min de bimînin û bimirin.
Lê xelasbûna wan tunebû, hinek di bin lingên min de dihatin pelixandin. Ez dibûm kujerê gêrikên mesûm û hestên tawanbariyê giyanê min dagirtibû.

Dengê pîpika keştiya li nav pêlên deryaya har asê mayî di guhên min de dikir zingezing.
Xişexişa pelên daristanên dirinde nava dilê min diqetand.
Wîçewîça çûkên li ser daran wek nalîn û hawara dayikên şehîdan bû.
Rêya
dirêj, hezkirin û xweşbînî li pişta xwe siwar dikir, şewqa çira hesret û
bêrîkirinê vêdixist û agirê dilê evîndaran lê geş dikir.
Rêya dirêj, kirasê ramanên heqîqetê li mêjiyên kor dipêça. Ala azadî û serkeftinê li asta zinarên bilind li ba dikir.
Rêya dirêj, çirûskên dilovanî û wijdaniyê pêşkeşî cîhana derewîn dikir. Tovên hêvî û baweriyê li hişkebeyaran direşand.
Govenda bûk û zavayan li meydana şahiyê digerand. Stranên egîd û mêrxasan li ser çiyan dilorand.
Rêya
dirêj, bêhna kulîlkên bihara rengîn li derdora çaxên genî belav dikir.
Êşa birîna laşên sedsalan dikewand û jiyana bi rûmet li mirovahiyê
dibexşand. Dergehên aramî û kêfxweşiyê li ber mezlûman vedikir.
Rêya dirêj, ber bi rizgariya rengê keskesora asoya welatê min ve diçû.
Ez li ser rêya dirêj û bêveger, bêwestan û bêrawestan dimeşîm.

2020-10-20
Stockholm
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…