Her ji destpêkirina pêvajoya diyaloga kurdî-kurdî, me dizanî ku wê asengiyên mezin bikevin di pêşiya vê pêvajoyê de, lê bi rastî nedihat pêşbînîkirin ku ev diyalog bibe rengek ji rengên Dialogue Byzantine “Discusión bizantina”, hevdem ku her çiqas dem diçe wisa derfet jidest diçin, herwisa hêvî û daxwazên gelê kurd ji bo siberojeke baştir sist dibin.
Roj biroj, nakokî di navbera herdu aliyên kurdî de (ENKS, PYNK) zêdetir dibin, ku ti wate ji bo danustandinên di navbera wan de nemaye, nemaze ji aliyê rêveberiya PYD ku hêjî berdewamiyê dide li ser heman siyaseta xwe ya berê, û xuyaye ku heta aliyên gerantor “Amerîka û Fransa”, tevî kombûna şanda Amerîkiyan ya berî çendekî li gel partiyên kurdî ji bo destpêkirina civînan, lê xuyaye ku şanda Amerîkiyan heman pîtedana berê bi serxistina diyaloga kurdî-kurdî nadin.
Rewşa mirovî ya li deverên kurdî heta li deverên di bin deshilatdariya PYDê de jî, bicarekî têkçûye, ku nan, pêdawîsiyên xwarin û ardû (sûtemanî) peyda nabin û bihayê dolar li hember wereqa Sûrî (lêre) gelekî bilind bûye, ku milet birsî û tihn bûye û ketiye di bin hêla hejariyê de, hevdem ku birêveber û serkirdeyên partiyên kurdî zengîn û dewlemend dibin û bûne rengek ji mafya siyasî.
Îro, herdu aliyên kurdî ENKS û PYNK û di nav wan de bi taybetî PYD berpirsyar in li hember rawestandina diyaloga kurdî-kurdî, herwiha divê ragihandina kurdî bi erkên xwe rabe ji bo nêzîkkirina aliyên kurdî û nabe nakokiyên kurdan zêdetir bibin û nabe xemsarî li ser qeder û çarenivîsa gelê kurd bibe û pêdivî ye ku her aliyek bi berpirsyartiya dîrokî serederiyê ligel rewşa hesiyar ya miletê kurd û doza wê ya netewî wekî (niştiman û milet) bike û berevajî vê yekê ji aliyê miletê kurd wê nifret li van partiyan bibe û wê navên wan hetahetayê bikeve di zibldana dîrokê de.