Min zanî bû tê bê

  Bihrî Bênij 

Dilbera min …!
Goriya pevçûna çeteyan…!
Ti revandin..
Badeya mihacirîyê dane te..

Tiserxweş û bi paye kirin…
Ti ser cokên sînoran re derbas kirin…

Ser baskên derew û sextekariyê..
Ti hûrkirin, ti darihtin qalibekî din..
Ti dûr kirin ji min ..

Belê… min zanî bû tê bê..

Hîna  çira jîna min pêketî …
Di heja pêtiya xwe, ya li ber vemirinê..

Di hûrdema dawî ji temen  ..
Di  sikrata mirinê de mabê…
Min zanî bû tê bê..

Ji bo li hev helalkirinê mabê tê bê ..

Ji bo hilandina tevna ” pîrê “…
Ji ser helbest û ristên min tê bê..

Ji  bo avakirina kavilê dilê min..
Yê di peşêvê li ber bahoz û babelîsan ..

Mi zanîbû tê bê..
Da berdî çav dilopek hêsra şahiyê..

Ji  bo keserke tenê ji dil derînê tê bê..

Hîna   pelekî şîn bi dara jiyana min ve…
Min zanîbû tê bê…

Mi  zanîbû tê derê zindana xwe bişkînê..
Mi  zanîbû tê bend û qeydan biçirînî tê bê..

Di şikefteke bin erdre mabê tê bê
Min  zanî bû berê te li mine …

Çimkî bê xatir xwestin ti çûyî..
Çimkî ti birin,  ti dizîn ji hembêza min..
Te firotin dûriyê..
Ti  veşartin ji min ti dane biyanê..

Ji  kulîlka omîda min…
Ya pişkivî bû di dîwarê zindana hêwî de…
Min  zanî bû tê bê..

Li  ser baskên pepûlekê mabê tê bê..

Bi  ewrekêre ji derya evînê mabê tê bê..

Hîna qeftek  gulên pêşewaziyê mayî tê bê..

Li  ber pêlek bayê heskirinê mabê tê bê..

Min  zanîbû peşkek haveynê dilsoziyê bi tere maye ..
Min zanî bû guvişkek hevîrtirşê dilovaniyê bi tereye..
Tê bê..
Min zanîbû nan û nemeka me naçê bi avê de tê bê..

Min nivişt û berbejna vegera te hilgirtine tê bê..

Te zanî bû ez berbendî teme..
Te zanî bû em winda ne dûrî hev..

Bê nav û zanav ber deriyane ..
Perîşanin dûrî hev bê xan û mav

Min  zanîbû kevir û kuçên ezîtiya te wê bihelin ..
Min zanîbû nepoxên seroflaziya te wê bi teqin…
Wê  bi fişin ..

Min zanîbû tê vegerî hindirê sînorên xwenasiyê..
Min zanîbû tê dev ji derman û alavên tîz û vîziyê berdî
 Tê bê..
Bi ruxsarên xwe yên xêvîn…
Tê  serî deynî ser çoka Bihrî ..

Ti ji vê axêyî tê vegerî vê axê..

Belê ev devere lîsê te ..
Hêlîna te divê avabê..divê şên bê..
Bi  çîw çîw û xul xula dengên me

Mi  zanî bû tê vegerî paşila zozanên xwe..
Tê  xwe tehfîl kî bi ava kanî û baranê..
Bi ava berxwedanê..

Tê bibî şitl û fîdan li ber keviyên Dicle û Ferat…
Li  ber qeraxên Ormî û Wan

Tê  bibî mizgîn û bingihê hîmê aşitî û azadiyê..

Tê bibî bûkek ..horiyek ..periyek
Li  bihiştên Krdistanê.

Qamişlo..17/7/2002.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…