Landika Azadiyê

Senar (Mûsa Qulîkî Mîlan)
Eylûl
– 2002
 
Seh dikim ku rojekê,
Ji dorhêla Rojhilat,
Navbera Dicle, Firat,
Weke dewrên bihurî,
Wê porê me, şe bike,
Wê dilê me geş bike;
Sirweya azadiyê.
 Ewê berê xwe bide,
Besta hişka rojava.
 
Wê li pey xwe bihêle,
Tim gêdûk û astengan.
 
Wê bi xwe re bihere,
Ewrên gorîkirinê.
 
Wê demê dê bibare,
Barana hizkirinê,
Barana dadmendiyê,
Barana hêminiyê,
Barana wekheviyê,
Barana azadiyê.
 
Yeksanî û ewleyî,
Tevî dêmokirasî,
Bi mafê azadiyê,
Wê bigîjin her kesî.
 
Şitlên mafê min û te,
Wê demê dê têrav bin.
 
Wê gavê timê pirsan,
Wê bigîjin bersivan.
 
Wê demê kes nakire,
Berçavka neyîniyê.
 
Bîr û nêta her kesî,
Wê qasê erênî ye.
 
Belg û darên jiyanê,
Hêdîka wê kesk bibin.
 
Hawirdorê wê demê,
Dê bêhna taybet bide.
Dewsa bêhna barûtê,
Bêhna pûngê, beybûnê,
Bêhna pêqask, mendikê,
Bêhna siping, tehnîşkê,
Bêhna gûlik, sincikê,
Bêhna meyro, ribêsê,
Bêhna tirşo, cehtirî,
Bêhna rihan û sewzê,
Bêhna hewşanê ware.
 
Êdî dewsa rengê şîn,
Erd û esman reş nabin.
 
Wê demê zer, her zer e,
Kesk û sor û qîçik jî.
 
Keskesorê pêşkêş ke,
Hemû rengên xwezayî.
 
Wê gavê dê bikene,
Sirûşt hezar awayî.
 
Dewsa teqînên çekan,
Dengê bilbilê ware,
Sewta şalûlê ware.
 
Kewê bi qibeqibê,
Nêçîrvanan mest bike.
 
Pepûk bi dengê popo,
Wê mirov mat bihêle.
 
Emê hêsanî bibhên,
Stranên çem, kaniyan.
 
Êdî cûcikên kewan,
Êdî cûcikên betan,
Êdî zarên min û te,
Him têjikên kêvroşkan,
Di xewê de natirsin,
Ziravê wan naqetin.
 
Gava encam wê ev bin,
Ev nûberên biha bin,
Wê çêbe şehrê qencan;
Ezê we bidim sondê:
Bi mafê ronakbîran,
Bi heqê kal û pîran,
Bi mafê aqilmendan,
Bi heqê belengazan,
Bi mafê jinebiyan,
Bi heqê teyr û tûyan,
Bi mafê tim ruhberan;
Nehêlin ku tu demê,
Ji heja xwe bikeve,
Landika azadiyê.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…

Konê Reş

Dr. Ehmed Nafiz Beg, yek bû ji wan têkoşer û welatparêzên kurd yên ku navê wan tucarî nayê jibîrkirin, bi taybetî di nav kurdên Cizîrê de. Ji ber ku ew ji yên pêşîn bû di warê dermankirina xelkê Cizîrê de.

Ew kurê welatparêzê kurd (Yusif Begê…