Fatma Şernexî navekî dîrokî ,ye nayê jibîrkirin

Bonîye Cegerxwin

Bi dilekî xemgîn ,min îro nûça koçkirina ,hevala kar û xebata xwe ya dîrokî ,ya ji salên dûr ve ,Fatma Şernexî bihîst.Ev nûçe ez pir xemgîn û dil bi êş kirim û ez vegerandim  salên dûr ku derbasbûne,ew rojên xweş û geş ku min bi xuşka Fatma re û hin jinên din re bûrandine,rojên tev kar û xebata netewî û civakî bûn ,wek rojên şahiya Newrozê  ku ne pendî û bi dizî dihatin amadekirin lê pir xweş û geş bûn her û ha civîn û rûniştinên gel jinên kurd û gera  li tax û kolanên Qamişlo ji bo ku em, pirsa xwe ya netewî di nav jinên kurd de bela bikin, civîn û şahiya saz bikin,ew roj qet nayên jibîrkirin .
Min Fatma Şernexî  jineke tekoşer û werek naskiriye û jê min hêza xwe distand  û dilê min tund dibû,ew ji min re mînakeke pir belu bû,jinên weke Fatma şernexî dîroka Kurdistanê bi xebata xwe dixemilînin ,rêça xebatê   ji nifşare ronî dikin ,sed rehme li giyanê wê be ,bela gelê Kurd sax be û ji malbata wê re sersaxî.

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…