Sawîr û xewn

Melevan Resûl

Ji xewnên pîrebî  azara canê bi şewat dikşînim , karwanê li qiraxa jibîrkirinê rawestayî li benda koçkirinê ye , omîdên di hinasa rûyê qermiçî de zerdêmin , bi xemsariya salan re berê xwe dane bêguhdanê , mijek bi tihna dûmanê tevlî pêta awirên li banî rawestayî qerimî mane , dayik bi tihna gewdê xwe zarokan di êwirîne û zox û gilîza bi difnan ve mayî bi ûçikê xwe dimale , hele kengî wê pilistok bibin ev zarok û kengî ji hilçenîna tirsa şevê rizgar bibin , bi nivişt û bazbendên bi reşxêzên melayê nexwende aramiya xwe tîne .
Dê mir û bav bî bû , zarokên çavşikestî û ji temtêla mirovan ketîn li goşeyên bahoz û gelkela koziyan de diqiçqiçin , yan ji derveyî yasayên xweparastinê mane , him bêbawerin û bizdonekin , hewldanên bijnbilindî rêveçûna wî dûzan nakin , zimanê xav bi têra gotinê nake û gewdeyê hejole xwe li ber gefan naxwe .
Zimanek şikestî , bejnek çimandî , pergalek çepolî û ramanê xav nikarin wî ji biveka demê û gefên li rex û doran biparêze , qey gunehe ev renge mirov aza bijî , yan tewane ji bal afrêner ve qedera wî hatiye çisipandin û li qiraxên xemsariyê hêla ye .
Qey feriştên xwedan erk xewle bûne , nema ev zayende dikevin pîvan û hejmarê , tenê melkemotê mirinê seran jê navebire .
Serdem veguherî û salan xweşiya min revand , pêncî sal ji lênûsa jiyana min vebirî û ji dîroka heyînê qewitand , tenê min dilek tije hêrs û gotinên evra ji bîra nekirin , bi dizî ve min xewnên xwe radestî zarokên xwe kirin û yadîgariya xwe siparte wan .
Sal çûn û çerx hatin veguherîn , çerxa felekê dewrana xwe vê salê di nêz birca feleka min re gerand , ez hilmiştim , keserên kûr kişandin , yekemîn care ez gotina oxweşk bi şêwezarê Botanî dibêjim , rondikên min bi ser dêmên ji bêmafiya dewranê re herikîn û cihokên kûr di lamikê minî qermiçî de vekirin , bi geşbîniya gewdeyê sar re bû yek û sîqala veguherînê bi ser de baran , di heremek heta ji bîra yezdanî çûbû , li Dêrika rengîn baweşînek û giyanek bi ser nûzayekî de herikî û navê kurdîniyê lêkir , axîna bi keser , ya di dilê min de hêlîn veda bû veguherî rastiyek û ez bûm xwedanê wê rastiye , ji nûve ez xwedê didim û navê ez bi tîpên zêrîn yê kurmanciyê tomar dikim û ji nûve dibim şagirtek temen 50 salî di dibistana zimanê kurdî de .

  20/12/2011

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…