Melevan Resûl
Ji xewnên pîrebî azara canê bi şewat dikşînim , karwanê li qiraxa jibîrkirinê rawestayî li benda koçkirinê ye , omîdên di hinasa rûyê qermiçî de zerdêmin , bi xemsariya salan re berê xwe dane bêguhdanê , mijek bi tihna dûmanê tevlî pêta awirên li banî rawestayî qerimî mane , dayik bi tihna gewdê xwe zarokan di êwirîne û zox û gilîza bi difnan ve mayî bi ûçikê xwe dimale , hele kengî wê pilistok bibin ev zarok û kengî ji hilçenîna tirsa şevê rizgar bibin , bi nivişt û bazbendên bi reşxêzên melayê nexwende aramiya xwe tîne .
Dê mir û bav bî bû , zarokên çavşikestî û ji temtêla mirovan ketîn li goşeyên bahoz û gelkela koziyan de diqiçqiçin , yan ji derveyî yasayên xweparastinê mane , him bêbawerin û bizdonekin , hewldanên bijnbilindî rêveçûna wî dûzan nakin , zimanê xav bi têra gotinê nake û gewdeyê hejole xwe li ber gefan naxwe .
Zimanek şikestî , bejnek çimandî , pergalek çepolî û ramanê xav nikarin wî ji biveka demê û gefên li rex û doran biparêze , qey gunehe ev renge mirov aza bijî , yan tewane ji bal afrêner ve qedera wî hatiye çisipandin û li qiraxên xemsariyê hêla ye .
Qey feriştên xwedan erk xewle bûne , nema ev zayende dikevin pîvan û hejmarê , tenê melkemotê mirinê seran jê navebire .
Serdem veguherî û salan xweşiya min revand , pêncî sal ji lênûsa jiyana min vebirî û ji dîroka heyînê qewitand , tenê min dilek tije hêrs û gotinên evra ji bîra nekirin , bi dizî ve min xewnên xwe radestî zarokên xwe kirin û yadîgariya xwe siparte wan .
Sal çûn û çerx hatin veguherîn , çerxa felekê dewrana xwe vê salê di nêz birca feleka min re gerand , ez hilmiştim , keserên kûr kişandin , yekemîn care ez gotina oxweşk bi şêwezarê Botanî dibêjim , rondikên min bi ser dêmên ji bêmafiya dewranê re herikîn û cihokên kûr di lamikê minî qermiçî de vekirin , bi geşbîniya gewdeyê sar re bû yek û sîqala veguherînê bi ser de baran , di heremek heta ji bîra yezdanî çûbû , li Dêrika rengîn baweşînek û giyanek bi ser nûzayekî de herikî û navê kurdîniyê lêkir , axîna bi keser , ya di dilê min de hêlîn veda bû veguherî rastiyek û ez bûm xwedanê wê rastiye , ji nûve ez xwedê didim û navê ez bi tîpên zêrîn yê kurmanciyê tomar dikim û ji nûve dibim şagirtek temen 50 salî di dibistana zimanê kurdî de .
Zimanek şikestî , bejnek çimandî , pergalek çepolî û ramanê xav nikarin wî ji biveka demê û gefên li rex û doran biparêze , qey gunehe ev renge mirov aza bijî , yan tewane ji bal afrêner ve qedera wî hatiye çisipandin û li qiraxên xemsariyê hêla ye .
Qey feriştên xwedan erk xewle bûne , nema ev zayende dikevin pîvan û hejmarê , tenê melkemotê mirinê seran jê navebire .
Serdem veguherî û salan xweşiya min revand , pêncî sal ji lênûsa jiyana min vebirî û ji dîroka heyînê qewitand , tenê min dilek tije hêrs û gotinên evra ji bîra nekirin , bi dizî ve min xewnên xwe radestî zarokên xwe kirin û yadîgariya xwe siparte wan .
Sal çûn û çerx hatin veguherîn , çerxa felekê dewrana xwe vê salê di nêz birca feleka min re gerand , ez hilmiştim , keserên kûr kişandin , yekemîn care ez gotina oxweşk bi şêwezarê Botanî dibêjim , rondikên min bi ser dêmên ji bêmafiya dewranê re herikîn û cihokên kûr di lamikê minî qermiçî de vekirin , bi geşbîniya gewdeyê sar re bû yek û sîqala veguherînê bi ser de baran , di heremek heta ji bîra yezdanî çûbû , li Dêrika rengîn baweşînek û giyanek bi ser nûzayekî de herikî û navê kurdîniyê lêkir , axîna bi keser , ya di dilê min de hêlîn veda bû veguherî rastiyek û ez bûm xwedanê wê rastiye , ji nûve ez xwedê didim û navê ez bi tîpên zêrîn yê kurmanciyê tomar dikim û ji nûve dibim şagirtek temen 50 salî di dibistana zimanê kurdî de .
20/12/2011