Sawîr û xewn

Melevan Resûl

Ji xewnên pîrebî  azara canê bi şewat dikşînim , karwanê li qiraxa jibîrkirinê rawestayî li benda koçkirinê ye , omîdên di hinasa rûyê qermiçî de zerdêmin , bi xemsariya salan re berê xwe dane bêguhdanê , mijek bi tihna dûmanê tevlî pêta awirên li banî rawestayî qerimî mane , dayik bi tihna gewdê xwe zarokan di êwirîne û zox û gilîza bi difnan ve mayî bi ûçikê xwe dimale , hele kengî wê pilistok bibin ev zarok û kengî ji hilçenîna tirsa şevê rizgar bibin , bi nivişt û bazbendên bi reşxêzên melayê nexwende aramiya xwe tîne .
Dê mir û bav bî bû , zarokên çavşikestî û ji temtêla mirovan ketîn li goşeyên bahoz û gelkela koziyan de diqiçqiçin , yan ji derveyî yasayên xweparastinê mane , him bêbawerin û bizdonekin , hewldanên bijnbilindî rêveçûna wî dûzan nakin , zimanê xav bi têra gotinê nake û gewdeyê hejole xwe li ber gefan naxwe .
Zimanek şikestî , bejnek çimandî , pergalek çepolî û ramanê xav nikarin wî ji biveka demê û gefên li rex û doran biparêze , qey gunehe ev renge mirov aza bijî , yan tewane ji bal afrêner ve qedera wî hatiye çisipandin û li qiraxên xemsariyê hêla ye .
Qey feriştên xwedan erk xewle bûne , nema ev zayende dikevin pîvan û hejmarê , tenê melkemotê mirinê seran jê navebire .
Serdem veguherî û salan xweşiya min revand , pêncî sal ji lênûsa jiyana min vebirî û ji dîroka heyînê qewitand , tenê min dilek tije hêrs û gotinên evra ji bîra nekirin , bi dizî ve min xewnên xwe radestî zarokên xwe kirin û yadîgariya xwe siparte wan .
Sal çûn û çerx hatin veguherîn , çerxa felekê dewrana xwe vê salê di nêz birca feleka min re gerand , ez hilmiştim , keserên kûr kişandin , yekemîn care ez gotina oxweşk bi şêwezarê Botanî dibêjim , rondikên min bi ser dêmên ji bêmafiya dewranê re herikîn û cihokên kûr di lamikê minî qermiçî de vekirin , bi geşbîniya gewdeyê sar re bû yek û sîqala veguherînê bi ser de baran , di heremek heta ji bîra yezdanî çûbû , li Dêrika rengîn baweşînek û giyanek bi ser nûzayekî de herikî û navê kurdîniyê lêkir , axîna bi keser , ya di dilê min de hêlîn veda bû veguherî rastiyek û ez bûm xwedanê wê rastiye , ji nûve ez xwedê didim û navê ez bi tîpên zêrîn yê kurmanciyê tomar dikim û ji nûve dibim şagirtek temen 50 salî di dibistana zimanê kurdî de .

  20/12/2011

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…