Melevan Resûl
Her çerxek û her pingavek pêdawistiya wê bi gotinên hevrêzên ritma dijwarî yan nermbûnê hene , mijara bala min kişandî ser vê babetê di çarçoveya du bêjeyên di kartêkirinê de dijhev – şoreşgerî û bizava demokrasiyê , her çendî di watedariyê de herdu ji hev ne cihê ne , ev herdu bêjeye bi taybet di gotara siyasî ya kurdî de têne xwendin ,
Her çerxek û her pingavek pêdawistiya wê bi gotinên hevrêzên ritma dijwarî yan nermbûnê hene , mijara bala min kişandî ser vê babetê di çarçoveya du bêjeyên di kartêkirinê de dijhev – şoreşgerî û bizava demokrasiyê , her çendî di watedariyê de herdu ji hev ne cihê ne , ev herdu bêjeye bi taybet di gotara siyasî ya kurdî de têne xwendin ,
eve bû qasekî demdirêj bêjeya şoreşê bi neyênî dihate xwendin û şerekî bê rawestan li hember wê dihate kirin , heta radeya ku bibû pêkenok û tinaz li ser lêvên şoreşgerên (nûhatî) yên li gora demê saz kirî , her çendî baweriya min lewaz nebibû jî lê min ji xwere digot dibe ku serdema şoreşgeriyê derbas bûye û di nava rûpelên sedsala borî de hatiye pêçan û nema ew bi kêra mantelîta moderin dibe .
Lê tu carî min payin nedikir ku xwedan ramanê refor ji nişkî ve veciniqin û di navbera roj û şevekî de li bêjeya şoreşa çekdarî vegerin û wateya gotinê bi qelewî bersiv bidin. ne viya bi tenê , heta radeya ku bêjeya şoreşê li şûna serhildan û rapervaniyê di piratîkê de bi kar tê .
Mixabin ew kesên di paş hawara guran ve hatîn , îro di nivîs û civînan de gotina şoreşa Sûrî ya çekdarî bi kartînin û mafek rewa ji bonî parastina milet dibînin û ez jî wê yekê dirist dibînim , lê pirsa li rû dide û bi sala ye li benda bersivdanê bû , çima ew pêla reşkirin û dijwarî û rikeberiyê li hember şoreşa bakurî kurdistanê dihat û hîna jî tê kirin -her çiqas şoreşa bakur îro şêwe û alavên xebata sivil bi pêşxistiye lê ji helwesta şoreşgeriyê negera ye – heger mebesta me ji xebatê leystina bi maf û gotinê be , bi rastî cihê şerm û daxê ye em serê xwe di ber xwere berdin û çavan berdin jêr û ji nedîtî ve bibînin , ne vêya bi tenê , mixabin ew kesên xwedan hêza veguherînê û xwe dibînin çalak di nava milet de , nikarin rêveberiya malbatên xwe birêve bibin lê ji girseya milet dixwazin da li dûv wan bibin rêz û li çepika xînin .
Gelo serbilindiya me kurdan bi kesayeta me ya ezîtî heye yan bi xabata di nava xwîn û xwihdanê de hatî stirhan de heye ?
Ez vê pirsê tavêjim ber ojdana welatparên kurd , bila em di wê baweriyê de bin ku çi kesên xwe li ber dahola xelkê hilavêje , wê dawî ji govendê biteriqe .
Nirxên miletê kurd hene û wê bimînin , çirîska şoreşgeriyê ne ji bo talankirin û şewata xweza û milete , helbete ronkirin u bicih anîna mafa ye , ji lewre bêjeya şoreşê wê bi şevaq bimîne ,heger ji bonî parastinê be tu cidahî di navbera şoreşa Sûrî û şoreşa miletê kurd e nîne , evêya jî me dighîne asta binavkirina şoreşa kurdî li rojavayê kurdistanê û pêwiste gotin li cihên xwe vegerin û mafê çarenûsa miletê kurd werin dabînkirin û bi beryara gel were misoger kirin .
Lê tu carî min payin nedikir ku xwedan ramanê refor ji nişkî ve veciniqin û di navbera roj û şevekî de li bêjeya şoreşa çekdarî vegerin û wateya gotinê bi qelewî bersiv bidin. ne viya bi tenê , heta radeya ku bêjeya şoreşê li şûna serhildan û rapervaniyê di piratîkê de bi kar tê .
Mixabin ew kesên di paş hawara guran ve hatîn , îro di nivîs û civînan de gotina şoreşa Sûrî ya çekdarî bi kartînin û mafek rewa ji bonî parastina milet dibînin û ez jî wê yekê dirist dibînim , lê pirsa li rû dide û bi sala ye li benda bersivdanê bû , çima ew pêla reşkirin û dijwarî û rikeberiyê li hember şoreşa bakurî kurdistanê dihat û hîna jî tê kirin -her çiqas şoreşa bakur îro şêwe û alavên xebata sivil bi pêşxistiye lê ji helwesta şoreşgeriyê negera ye – heger mebesta me ji xebatê leystina bi maf û gotinê be , bi rastî cihê şerm û daxê ye em serê xwe di ber xwere berdin û çavan berdin jêr û ji nedîtî ve bibînin , ne vêya bi tenê , mixabin ew kesên xwedan hêza veguherînê û xwe dibînin çalak di nava milet de , nikarin rêveberiya malbatên xwe birêve bibin lê ji girseya milet dixwazin da li dûv wan bibin rêz û li çepika xînin .
Gelo serbilindiya me kurdan bi kesayeta me ya ezîtî heye yan bi xabata di nava xwîn û xwihdanê de hatî stirhan de heye ?
Ez vê pirsê tavêjim ber ojdana welatparên kurd , bila em di wê baweriyê de bin ku çi kesên xwe li ber dahola xelkê hilavêje , wê dawî ji govendê biteriqe .
Nirxên miletê kurd hene û wê bimînin , çirîska şoreşgeriyê ne ji bo talankirin û şewata xweza û milete , helbete ronkirin u bicih anîna mafa ye , ji lewre bêjeya şoreşê wê bi şevaq bimîne ,heger ji bonî parastinê be tu cidahî di navbera şoreşa Sûrî û şoreşa miletê kurd e nîne , evêya jî me dighîne asta binavkirina şoreşa kurdî li rojavayê kurdistanê û pêwiste gotin li cihên xwe vegerin û mafê çarenûsa miletê kurd werin dabînkirin û bi beryara gel were misoger kirin .
Şoreş ne tenê di hêza çekan deye , ya rast veguherîna mentelîta teslîmkariyê û newêrekiyê li hember pêla sitemkariya civak û welat dibe , daweşandina ramanê zingare, avakirina civaka demokrasiyê ye , perwerdeya nirxê mirova ye , talankirina ramanê şoven û pişaftinê ye û ji nûve pingav bi pingav avakirina milet welatê azad e .