Nirxên îro şerma dihû ne

Melevan Resûl

Her çerxek û her pingavek pêdawistiya wê bi gotinên hevrêzên ritma dijwarî yan nermbûnê hene , mijara bala min kişandî ser vê babetê di çarçoveya du bêjeyên di kartêkirinê de dijhev – şoreşgerî û bizava demokrasiyê , her çendî di watedariyê de herdu ji hev ne cihê ne , ev herdu bêjeye bi taybet di gotara siyasî ya kurdî de têne xwendin ,
eve bû qasekî demdirêj bêjeya şoreşê bi neyênî dihate xwendin û şerekî bê rawestan li hember wê dihate kirin , heta radeya ku bibû pêkenok û tinaz li ser lêvên şoreşgerên (nûhatî) yên li gora demê saz kirî  , her çendî baweriya min lewaz nebibû jî lê min  ji xwere digot dibe ku serdema şoreşgeriyê derbas bûye û di nava rûpelên sedsala borî de hatiye pêçan û nema ew bi kêra mantelîta moderin dibe .
Lê tu carî min payin nedikir ku xwedan ramanê refor ji nişkî ve veciniqin û di navbera roj û şevekî de li bêjeya şoreşa çekdarî vegerin û wateya gotinê bi qelewî bersiv bidin. ne viya bi tenê , heta radeya ku bêjeya şoreşê li şûna serhildan û rapervaniyê di piratîkê de bi kar tê .
Mixabin ew kesên di paş hawara guran ve hatîn , îro di nivîs û civînan de gotina şoreşa Sûrî ya çekdarî bi kartînin û mafek rewa ji bonî parastina milet dibînin û ez jî wê yekê dirist dibînim , lê pirsa li rû dide û bi sala ye li benda bersivdanê bû , çima ew pêla reşkirin û dijwarî û rikeberiyê li hember şoreşa bakurî kurdistanê dihat û hîna jî tê kirin -her çiqas şoreşa bakur îro şêwe û alavên xebata sivil bi pêşxistiye lê ji helwesta şoreşgeriyê negera ye – heger mebesta me ji xebatê leystina bi maf û gotinê be , bi rastî cihê şerm û daxê ye em serê xwe di ber xwere berdin û çavan berdin jêr û ji nedîtî ve bibînin , ne vêya bi tenê , mixabin ew kesên xwedan hêza veguherînê û xwe dibînin çalak di nava milet de , nikarin rêveberiya malbatên xwe birêve bibin lê ji girseya milet dixwazin da li dûv wan bibin rêz û li çepika xînin .
Gelo serbilindiya me kurdan bi kesayeta me ya ezîtî heye yan bi xabata di nava xwîn û xwihdanê de hatî stirhan de heye ?
Ez vê pirsê tavêjim ber ojdana welatparên kurd , bila em di wê baweriyê de bin ku çi kesên xwe li ber dahola xelkê hilavêje , wê dawî ji govendê biteriqe .
Nirxên miletê kurd hene û wê bimînin , çirîska şoreşgeriyê ne ji bo talankirin û şewata xweza û milete , helbete ronkirin u bicih anîna mafa ye , ji lewre bêjeya şoreşê wê bi şevaq bimîne ,heger ji bonî parastinê be tu cidahî di navbera şoreşa Sûrî û şoreşa miletê kurd e nîne , evêya jî me dighîne asta binavkirina şoreşa kurdî li rojavayê kurdistanê û pêwiste gotin li cihên xwe vegerin û mafê çarenûsa miletê kurd werin dabînkirin û bi beryara gel were misoger kirin .

Şoreş ne tenê di hêza çekan deye , ya rast veguherîna mentelîta teslîmkariyê û newêrekiyê li hember pêla sitemkariya civak û welat dibe , daweşandina ramanê zingare, avakirina civaka demokrasiyê ye , perwerdeya nirxê mirova ye , talankirina ramanê şoven û pişaftinê ye û ji nûve pingav bi pingav avakirina milet welatê azad e .

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ehmed Tahir

Yarê ne xuya ye lo

Dilê min dêşê

Cih û war ziwa ye lo

Serê min dêşê

Milet jar û geda ye lo

Di zor û kêşê

Her yek ji hev cuda ye lo

Bê qad û bêşê

Rêber ne…

Dildar Sheko

Berî bi çend salan li Zanîngeha Rojava (di bîhnvedana havînê de) min dersa -Romana Cîhanî- dida. Bi gelemperî li ser zagon, pêdivî û şêweyê darijtin û amadekirina Romanê em radiwestiyan.

Nimûne:

1- Zagon; di darijtina Romanê de divêt yê nivîskar bê layen be da bikare rastiya serdema Rûdanê ji hemî aliyan ve…

EBDILBAQȊ ELȊ

Gelo çima desthilata dogmatîk gendel dibe?.

Çima kargêriya polîtîkî û aborî ya her desthilata ku rêbazeke bîrdozî digire têk diçe?.

bê gûman ev ne pirsin raporte ne,lêbelê ew pirsên bingehîn in ku me dixin pêşiya rastiya nexşeya siyasî û rastiya siyasî ya gel,û neteweyên ku bi kiryarên bîrdozî…

Adil Xelîl

Ji dûr hatin.

Bajarekî nenas, koçberin, dîsa xerîbin.

Her tişt wan diqewitîne,

Careke din wan bi dûr dixîne.

Mijek sitûr li wan rasthat

Ta bi qotê serê xwe

Di navde çûn

Mijek sitûr ew dorpêç kirin.

Çi mêrin, lehengin!

Bi hêvîyan…