Û ez Hemza me


Yasîn Hisên
Amûdê

Ez Hemza me, hûn min nas dikin?
Hemzayê Pêlewan

Kurê Xwedê û Yezdanan…
Tê bîra we…dema hîna we diranê şîrî derdixistin, min ji kezeba xwe dida we?
Tê bîra we…dema min hêsirên xwe dikirine kom û mîna ziryana di çavên celadan de dipijiqand?

Ez payebilindê şehîda me…
Ez birayê pêxembera me…
Ez perîka bi sînga xwe ve vedikim…
Ez du keviran diavêjim çavên qederê…

Ez kovî me…kovî
Min ji guhanê xweyî çar memikî şîrê hilperînê dida we…

Ez hemû Hemzayên dunyayê me…
Cinawer im û tême ser bedena we
Lê…ew bi qurbana cina bin…

Di dema koça gerdena we de
We bi kelogiriyê kezeba min dişweitand…

Ez ji zayendeyên Mezopotamya me…
Û
Temenê min ê qulinga ye…

De bela destê min î hate birîn diyarî Şermola be…
Herdû cavê min ê rijyayî diyarî Dicle û Ferat bin…
Û
Mêraniya min…ew ji mêraniyê dixistin…
Dayika min digot: Kurê min…serê tê diêşe?
Kalikê min çîrokê şoreşên kevn ji min re digotin…
Min jî ji ber çilekiya Guran serê xwe weke şoreşekê danî…

De xwe-nişan-bidin…

Ez bi du şûran şer dikim
Perîkê qulingan ji xwe re dikim berbejn

Hûn dinasin ji paşve rima li min didin
Rima “Wehşî kurê Herb” îro di destên neviyê hovan de ye…
Dema “Hind” kezeba min dixwar
min dizanîbû derdê kezebê çend giran e…

çiye?
Vaye ez hevalên xwe dibînim…ez ê maçî Enya wan bikim
Erê …derba wan di Eniyê de bû…
Ez bi serê wekim
We tiştê wisa berî aniha dîtine?
Em gulan didin destê hev
Em ramûsanan ji hev distînin
Em bi hevre taştê dixun
Em bi hevre dimrin
Em bi hevre distrên
Em bi hev re her sibeh gulberojan kom dikin…
Li Girnîka temaşe dikin
Dastana Gilgamêş dibêjin…
Li bêbextiyan guhdarî dikin
Hîna jî kezeba min dilebite…
Xwîna min germ e…
Dilê min germ e…

Û Ez Hemza me…Hemza…

Ez gelekî bêrya we dikim…

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…