Hevalê min


Keça Kurd

Bi şûntermê li darbesta vî xweşmêrî,
Ez çi avê bireşênim.
Da werekên xwe ez pêre
Bi xemgînî birijênim.
Zevî-axa hevjiyana me herdûkan
Pê av bidim.
Dêma gulên
Gulîstana bîranînan
Ez pê bişom,
Ez pê bişom.
Min dî bi lez
Ji kanîka herdû çavên
Min robarek diherikî.
Ji deryaya dilê min pêl
Bilind dibûn,
Li gerdena hev alihan,
Lehî rabûn.
Li ser milên hev siwar bûn,
Şeka pêlan
Bihêz dihat,
Dame ber xwe,
Wê bi xurtî ez avêtim.

Li bahoza evê kêrê,
Çeng û perên min şikestin.
Ji kûrahî dilê min ve,
Birûskekê bi hêz lêda,
Rehnî veda,
Nehêniyên min vêvirîn,
Evîna me,
Ya ku ji mêj
Di kuncikên bêhemdî de
Jibîrkirî
Di nav xwîna laşê min de,
Ji nû jenî.
Soregulên hejêkirin dibişkivîn,
Lê ez çibkim pîrhevoka
Vê roja reş hembêz kirim.

Hevalê min!
Xweşpariyê
Li nav lêva jiyana min.
Ezê îro,
Ji tenûra hinavê xwe,
Germenanê vê rastiyê bişikênim.
Ji dostên xwe naveşêrim:
Min nezanî
Evîna me
Wek volkanên binê erdê
Veşartî bû,
Bi hêminî ew dikelî
Ji nişka ve
Li min derbû.
Vereşana wê volkana agirînî
Laşê min tev
kire birîn,
Kire birîn.

Hevalê min!
Di ahenga vê kêrê de,
Li govenda xatirxwestin,
Kerr û lal im.
Nizanim ez şagotinên helbesta xwe
Ji kû bênim?

Rengê sorî xecxecokên
Li Bedena Qamişlokê,
Rengê toza li nav cadên Qidûrbegê
Bihûnim ez:
Keziyên jiyaneke nû,
Ji guliyên keskepejên
Darheşina ramanên te,
Ji kodika dilê te ê mişte hêvî.

Nizanim ez
Bi çi rengî
Herdû çavên xwe kil bikim:
Rengê roja çuyî ava
Tarîşeva konvedayî
Rengê zerî vê payîza pelwerandî
ji rengê vê bahoza malwêranî
A bêwextî
Ji rengê sitûna mala min
A şikestî.

Di nav mij û morana xemên xwe de
Bablîsoka gijgotinan,
Li êzingên vê tifika dilşarandî,
Ji rengê perên reşqijakê,
Vê helbestê bineqşênim.
Got û bêjan
Wekî sîxên sertûjkirî
Di zevîka dilê xwe de
Ez diçênim,
Ez diçênim.

Hevalê min!
Dixwazim ez
ji vê xewnê hişyar bibim,
Ji vî reşê pîrhevokê
Ez direvim,
Dixwazim ez
Ji delavê xwe derkevim,
Lê zengilê hiş lê dide,
Li kendalên vê rastiyê hildipekim,
Dizanim ku ew ne xewn e,
Wek nêçîra li nav zikê zihamarî,
Di navê de
Têm guvaştin.
Werekên min
Weke pelên vê payîzê
Ji derûnê min diweşin.

Li pêşwazî vê hewarê,
Li erdeke derzîdayî,
Bi pêxwasî ez dimeşim,
Xunavek ya ji agirî,
Li ser laşê minî lawaz,
Xweş dibare
Xweş dibare.

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

سەلاح بەدرەدین

لە گەرمەی هەڵكشانی ململانێیەكانی نێوان بەرژەوەندییەكانی هێزە زلهێزەكان لەسەر سامان و سەرچاوەكانی وڵاتانی ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست و، زیادبوونی خێرایی ڕووبەڕووبوونەوەكانی نێوان لایەنە هەرێمییە حوكمڕانەكان سەبارەت بە دابەشكردنی هەژموون و داگیرسانی پڵیتەی شەڕەكان بەوەكالەت، هەروەها گەشەسەندنی ئەو شەڕانە لەم ساڵانەی دواییدا و، هەڵگیرسانی شەڕ و پێكدادانی توندوتیژیی نێوان هێزەكانی گەلانی زیندوو لە لایەك و، ڕژێمە دیكتاتۆرە…

Tengezar Marînî

Erkên Zimên

Erk ên zimên cihêreng in û dikarin li ser çend beşan werin dabeş kirin. Erk ên herî baş ên zimên ji hêla zimannas Roman Jakobson ve hatine formulekirin, ku şeş erkên bingehîn destnîşan kirine:

Erkê referansê/Lêveger: Ev erk behsa ragihandina agahî û rastiyan dike. Ew di…

EBDILBAQȊ ELȊ

Serok û lȇvegerȇ kurdî Mes’ûd Berzanî ti carî ji kurdan dûr neketiye, li ku derê û kengî jî be, belȇ ew her tim bi wan re ye, ȗ nêzî wan e her wekȗ lȇdana dilȇ wan be.

Roleke mezin ya serok Berzanȋ di pirsa kurd li rojavayȇ kurdistanȇ de…

Baso Kurdaxi

Bihara nûjen
Bihara ciwaniyan her heye
Dilên tî li hev dicivin
Ji bo azadî û hêviyan
Mîna fısıltandina bêdengiya demê
Rojan ew westandin
Gilî û gazinan ji siruşta bêdeng
Ber bi çiyayê bilind ve
Dilê wî bi ava zelal lêdide
ava kaniyê ya gurrîn
Ji bo veşartina êşê di nav tozê de
Û birîn bi axa sor hatiye nixumandin
Bi pelên zeytûnê…