Dema ku çixara min ket!

  Sîrwan Qiçço – Washington

Ev bûye demeke dirêj ku ez dûrî seqayên Kurdî ketime, bi taybet seqayên helbest û nivîsandinê!
Ez nizanim, renge ji ber ku ez li Emerîka dimînim û kesekî wek diya min li vir tune ye ku her sibeh were û bi Kurdî fincana qehwê li ber serê min deyne! ew sibehên li Amûdê ne sibeh bûn û ne şev bûn, dibêjim ji qiraxa çerxê weşiya bûn û li ser tixûbên bajarekî dîn hatibûn çandin.

Wê rojê ez ji Metro derdiketim û çixara min li ber bayê Waşinton yê har ji destê min firiya, di wê gavê de tiştekî pir Kevin hate bîra min: “ havînî nîvro bû, dema ku ez û kesên din yên li mal li dor pismamekî xwe kom bûbûn ku nû ji meceristanê hatibû û ji me re behsa wan welatan dikir, ji nişka ve pirsa ku min jê kir, wek tîrekî xwe berda nava wê civatê; gava ku tu li wan welatan bi tena xwe dimîne, tu bi çi zimanî difikire? “
Piştî 14 salan, ez nuha heman pirsê ji xwe dikim, gelo ez bi çi zimanî li van deveran difikirim?  Pir caran, mirov ji xwe dûr dikeve û ji gelek taybetmendiyên maka xwe bêpar dimîne. Û carna jî nakokiyeke dijberî di nava mirovê jixwedûrketî rûda dibe.
Ez nizanim çima em li biyaniyê ne wek xwe dijîn, çima em bajarên xwe di dilên xwe de dihêlin ta ku bi demê re dibin beşekî tozgirtî di elboma bîranînên me yên têkçûyî de..?
Ma wê çend caran giyanê mirov binax bibe? Wê çend caran siyên bajaran bibin kabûsên şevê? Çend caran xwîna xav li ser qelşa lal bi axive?

Beriya çend rojan, hevalekî Emerîkî ji min pirsî: tu bi çend zimanan dizane? Min bersiv weha da: Kurdî, Erebî û Ingilîzî. Got başe, kîjan ji wan nêzîkî te ye? Min di cih de lê vegerand: Helbet Kurdî!
Rabû vî hevalî herdu destên xwe li hev xistin û bi rûyekî bişirî li min nêrî: bi Xwedê tu şaşî! Zimanê herî nêzîkî te Ingilîzî ye ne Kurdî..!!! ma tu rojê çiqasî Kurdî bi kar tîne û çiqasî Ingilîzî bi kar tîne? Min got: ez pirraniya rojê Ingilîzî bi kar tînim û ji Kurdî bêtir! Got: te dît? Naxwe Ingilîzî bêtir nêzîkî te ye keka! Û bi ken ji cem min çû.

Nuha û piştî 14 salan, nû min bersiva pirsa xwe ya li Amûdê nas kir! 
Min li dora xwe nêrî, min dît ku çixara min hîn li ber bê difire!

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…