Helbest: Semîh El Qasim Wegerandin: Berzanê Birîvî
Te bidim kê evîna min te bidim kê
Û helbesta evînê ji mi re bêje te diyarîkim ji bo kê
Ji kê re ? û xak hişke…. bê dile
Ji kê re ? û stirî komin li ser rêka min
Te bidim kê, Evîna min
Di bîra min de tê zaroka demên berê.. û rengên lîskê
Û kaniya sîkê… û veşargeh
Û em li wir, ne diwestiyan
Em gêj dibûn bi lîska xweyî şêrîn
Li paş dîwêr… li nav bi`îv û hinar û çinarê
Di bîra min de tê şînahiya çavan… û gurnijîn
Û porê zerî berdayî li ber sura bê
Û ramûsana wê li ser dêmê min
Û gezkirna wê li ser milê min
Û giliyê wê li ber dê û bavê min… ku berdayî me … serserîme
Di bîra te de tê ? di bîra te de tê ?
********
Û di rojkê ji rojan de
Min ji zaroka xweya şêrîn re fîkand
Hate nik min tenatena… bê ken… xemsar
Û gote min bê silav:
Tu têdighêje.. ? diya min nema dihêle
Û heger te ban kir ji îro û pêde, pençere nema vedibe
Min lîsk berdaye dîno
Jiber ez nema zaro me
De ka ji min re bêje dilbirîno… evîna min te bidim kê
********
Di bîra min de tê zingîna zingil
Û dema pirtûk û hevalan… û şêrînê
Dihat bi kirasê xwenî xakî… bê pêwan
Di bîra min de tê waneya dîrokê… ku mamosta bi gûman dibû
Bi tilîkan ji mer digote na
Li hev ne zîvirin û ne gurnijin
Û bi qêrîn: bese guhdarbin
Bese… guhdarbin
Û di rojkê ji rojan de
Em zîvirîn… me bêdengiya nistîgeha buha hejand
Û wane buhurî.. wane buhurî pûç… bi giraniya salê
Û em tênegihiştin tişkî ji bilî xewnerojan
Û ne giham pirtûkan bidim hev ta ku min ew binçav kir
Û ji belkona şîn… ruwê bavê wê xuya kir
Û ruwê xwadiya wê xuya kir, û pîra wê, û meta wê
Û piştî çixarene pir… û piştî şînî û pelûbûnê
Şêrînê li belkonê xuya kir
Û çû, ji tirsa çavê meriv û cîranan
Ziq li min nerî… matmayî
Ez… nema… şagirtim..
De ka ji mi re bêj şîndaro… evîna min… te bidim kê
********
Di bîra min de tê şêrîna kargehê
Zû dihatim kar… jibo bêdengiya wê qezenc bikim
Beşdariya stiranên sibehê pêre bikim.. hin qehweya wê vexum
Û ji peyala wê.. razên buwara wê pêşkêşî wê bikim
Wek evînê dixwest.. dîroka çîroka wê bi dawî bikim
Lewra şêrîna kargehê dikeniya
Û têdigihişt.. ku ez.. sêrikê wê me
Û destê min bi lepê xwe diguvaşt
Û di kûrahiya çavên wê de
Hest dibûm bi hemû hewesên wê
********
Û di rojkê ji rojan de
Coşî û bêrîkirinê rahişte min
Û zû hatim kar… wek hercar
Û bedewê bêrîkirina min pêşwaz nekir bi gurnijînê
Û mir , berî zayîna wê , pêmayin ji silava wê
Û dema li min gûr bû qehra min
Devê wênî germî germ ket hevde, bi gotinek ne gotî:
Ji bilî min lîskekê ji xwere peydake
Ez îro…bi dergîstîme
Di bîra te de tê… tê bîra te
Tu hest dibe ez mezin dibim
Îca ji porspîbûn û tenahiyê ditirsim
Ma çi piştî raza tirsê… ma çi
Bese di evînê de zarotî
Ez nema zarome
Û ji min re bêje birînkûro evîna min , te bidim kê
Sedema westana min te bidim kê
(Bêjeyan) wane : ders- nistîgeh : miq`ed – raz : sir – sêrik : mu`ceb – hewes : rexbe
Helbest: Semîh El Qasim
Wegerandin: Berzanê Birîvî
Berzan@hotmail.com
Li paş dîwêr… li nav bi`îv û hinar û çinarê
Di bîra min de tê şînahiya çavan… û gurnijîn
Û porê zerî berdayî li ber sura bê
Û ramûsana wê li ser dêmê min
Û gezkirna wê li ser milê min
Û giliyê wê li ber dê û bavê min… ku berdayî me … serserîme
Di bîra te de tê ? di bîra te de tê ?
********
Û di rojkê ji rojan de
Min ji zaroka xweya şêrîn re fîkand
Hate nik min tenatena… bê ken… xemsar
Û gote min bê silav:
Tu têdighêje.. ? diya min nema dihêle
Û heger te ban kir ji îro û pêde, pençere nema vedibe
Min lîsk berdaye dîno
Jiber ez nema zaro me
De ka ji min re bêje dilbirîno… evîna min te bidim kê
********
Di bîra min de tê zingîna zingil
Û dema pirtûk û hevalan… û şêrînê
Dihat bi kirasê xwenî xakî… bê pêwan
Di bîra min de tê waneya dîrokê… ku mamosta bi gûman dibû
Bi tilîkan ji mer digote na
Li hev ne zîvirin û ne gurnijin
Û bi qêrîn: bese guhdarbin
Bese… guhdarbin
Û di rojkê ji rojan de
Em zîvirîn… me bêdengiya nistîgeha buha hejand
Û wane buhurî.. wane buhurî pûç… bi giraniya salê
Û em tênegihiştin tişkî ji bilî xewnerojan
Û ne giham pirtûkan bidim hev ta ku min ew binçav kir
Û ji belkona şîn… ruwê bavê wê xuya kir
Û ruwê xwadiya wê xuya kir, û pîra wê, û meta wê
Û piştî çixarene pir… û piştî şînî û pelûbûnê
Şêrînê li belkonê xuya kir
Û çû, ji tirsa çavê meriv û cîranan
Ziq li min nerî… matmayî
Ez… nema… şagirtim..
De ka ji mi re bêj şîndaro… evîna min… te bidim kê
********
Di bîra min de tê şêrîna kargehê
Zû dihatim kar… jibo bêdengiya wê qezenc bikim
Beşdariya stiranên sibehê pêre bikim.. hin qehweya wê vexum
Û ji peyala wê.. razên buwara wê pêşkêşî wê bikim
Wek evînê dixwest.. dîroka çîroka wê bi dawî bikim
Lewra şêrîna kargehê dikeniya
Û têdigihişt.. ku ez.. sêrikê wê me
Û destê min bi lepê xwe diguvaşt
Û di kûrahiya çavên wê de
Hest dibûm bi hemû hewesên wê
********
Û di rojkê ji rojan de
Coşî û bêrîkirinê rahişte min
Û zû hatim kar… wek hercar
Û bedewê bêrîkirina min pêşwaz nekir bi gurnijînê
Û mir , berî zayîna wê , pêmayin ji silava wê
Û dema li min gûr bû qehra min
Devê wênî germî germ ket hevde, bi gotinek ne gotî:
Ji bilî min lîskekê ji xwere peydake
Ez îro…bi dergîstîme
Di bîra te de tê… tê bîra te
Tu hest dibe ez mezin dibim
Îca ji porspîbûn û tenahiyê ditirsim
Ma çi piştî raza tirsê… ma çi
Bese di evînê de zarotî
Ez nema zarome
Û ji min re bêje birînkûro evîna min , te bidim kê
Sedema westana min te bidim kê
(Bêjeyan) wane : ders- nistîgeh : miq`ed – raz : sir – sêrik : mu`ceb – hewes : rexbe
Helbest: Semîh El Qasim
Wegerandin: Berzanê Birîvî
Berzan@hotmail.com
