Hêrsa min tê ku …

 

Besam Mistefa

Wekû
Dîsa şev ji çavên te bibarin û
Vê şeva min dagîr kiriye
Du bostan ji min dûr xîne …
Erê kezîkura min !
Bere roj dema xemla te bibîne – tarî bibe
Bere şev bi çavnebariya xwe bimire biçe
Dema ku ji nişkave çav li pora te …bike
Bere heyv xwe veşêre
Bere stêrk bi vemirin..
                  Bi temirin !

  *  *   *   *

De bibarîne
Ey bûka berfê !
Ey afireta aferîdeya axa Xwedê !
De ,
Bihna şev û memikan
Bi ser topraxê me bêwaran bixe …
De ,
Gulstêrekê li asîmanê me xemxwaran
                                             Xîne …
Barana ku li derve di bare
                                              Sêwî bihêle
Reşkên şevê yên ku bi şevan ji dayik dibin
Û li pişt dergehan radiwestin ,
     Bi dengê maçên xwe ji qehran bi fetisîne ….
Û sînoran jî bi herfiîne …
Wan sînorên bê ijmar
Bi mêbûna xwe ya har
     Bi hilweşîne !
Dilê min yê rawestiyayî …
Bi dînîtiya xwe
Bi ava ber û singên xwe
Ji min bi dize …
Bi dize û …
Ji kefen derxîne !

  *  *   *   *

Kezîkura min !
Her şev
Heman çîrok dubare dibe
Rûpel
         Rûpel
                  Bi tiliyên bayeka mê
                  Dîsan tête vegotin !
Şev !
Û heman çîrok dîsa li ba dibe :
     Ez û
            Şev û
                     Kezîkurê windayî ye !

  *  *   *   *

…..Li wan şevên zivistanê yên dirêj û bêxwedîmayî, dema ku agirê sobê gur dibû , sor û şîn û zer dibû , û hezar dev ji seridandina çîrokên êş û îxanetan , çîrokên jibîrbûyan ; birayên têkçûn û tinazan ; pêkenokên xelk û aleman ; xuşkên stûxwarî û bêhêvîmayinê ; yên ku ji herdû dunyayan mehrûm …., qul dibûn .

     Li wan şevan ku agir gur dibû ,
     Şaşîtî û gunihan xwe li ba dikir :
     Çiqasî me xwe jibîr dikir !
     Çiqasî me Xweda û Pelîd jibîr dikirin û di nav
Reşahiyê de , bi şev û gunihan rapêçayî , li ber agirê germ û çîrokên bi xem û êşan poşayî , em di xew ve diçûn …lê ! Êş , xemgînî û xisaret şiyar diman …mîna pizotên wî agirê sobê û… wî agirê di dilan de , şiyar diman …….di çirisandin !

  *  *   *   *

Çûkên xezeba min
Vane dikine çîve çîv
:
Ne tî me
Ne birçî me ,
Aciz im ez û ji çixaran pêve tukes
Li min nebû xwedî !
Tiştek nîn bû û
Tiştek nema …..û ji nemanê pêve tukes
Li min nebû xwedî !
Ez dê bi ku ve herim
Êş lê nebin ?! Û ji vî Bakurê bêxwedîmayî pêve tukes
Li min nebû xwedî !
……..
Çîve çîv bilind dibe
Hêrsa min tê ku …..
Li min bibe xwedî !!

                                              Kurdistan
                                              8-2-2006

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…