Hêrsa min tê ku …

 

Besam Mistefa

Wekû
Dîsa şev ji çavên te bibarin û
Vê şeva min dagîr kiriye
Du bostan ji min dûr xîne …
Erê kezîkura min !
Bere roj dema xemla te bibîne – tarî bibe
Bere şev bi çavnebariya xwe bimire biçe
Dema ku ji nişkave çav li pora te …bike
Bere heyv xwe veşêre
Bere stêrk bi vemirin..
                  Bi temirin !

  *  *   *   *

De bibarîne
Ey bûka berfê !
Ey afireta aferîdeya axa Xwedê !
De ,
Bihna şev û memikan
Bi ser topraxê me bêwaran bixe …
De ,
Gulstêrekê li asîmanê me xemxwaran
                                             Xîne …
Barana ku li derve di bare
                                              Sêwî bihêle
Reşkên şevê yên ku bi şevan ji dayik dibin
Û li pişt dergehan radiwestin ,
     Bi dengê maçên xwe ji qehran bi fetisîne ….
Û sînoran jî bi herfiîne …
Wan sînorên bê ijmar
Bi mêbûna xwe ya har
     Bi hilweşîne !
Dilê min yê rawestiyayî …
Bi dînîtiya xwe
Bi ava ber û singên xwe
Ji min bi dize …
Bi dize û …
Ji kefen derxîne !

  *  *   *   *

Kezîkura min !
Her şev
Heman çîrok dubare dibe
Rûpel
         Rûpel
                  Bi tiliyên bayeka mê
                  Dîsan tête vegotin !
Şev !
Û heman çîrok dîsa li ba dibe :
     Ez û
            Şev û
                     Kezîkurê windayî ye !

  *  *   *   *

…..Li wan şevên zivistanê yên dirêj û bêxwedîmayî, dema ku agirê sobê gur dibû , sor û şîn û zer dibû , û hezar dev ji seridandina çîrokên êş û îxanetan , çîrokên jibîrbûyan ; birayên têkçûn û tinazan ; pêkenokên xelk û aleman ; xuşkên stûxwarî û bêhêvîmayinê ; yên ku ji herdû dunyayan mehrûm …., qul dibûn .

     Li wan şevan ku agir gur dibû ,
     Şaşîtî û gunihan xwe li ba dikir :
     Çiqasî me xwe jibîr dikir !
     Çiqasî me Xweda û Pelîd jibîr dikirin û di nav
Reşahiyê de , bi şev û gunihan rapêçayî , li ber agirê germ û çîrokên bi xem û êşan poşayî , em di xew ve diçûn …lê ! Êş , xemgînî û xisaret şiyar diman …mîna pizotên wî agirê sobê û… wî agirê di dilan de , şiyar diman …….di çirisandin !

  *  *   *   *

Çûkên xezeba min
Vane dikine çîve çîv
:
Ne tî me
Ne birçî me ,
Aciz im ez û ji çixaran pêve tukes
Li min nebû xwedî !
Tiştek nîn bû û
Tiştek nema …..û ji nemanê pêve tukes
Li min nebû xwedî !
Ez dê bi ku ve herim
Êş lê nebin ?! Û ji vî Bakurê bêxwedîmayî pêve tukes
Li min nebû xwedî !
……..
Çîve çîv bilind dibe
Hêrsa min tê ku …..
Li min bibe xwedî !!

                                              Kurdistan
                                              8-2-2006

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…