Şakirê Birehîmê Qaso Bavê Romannivîsê Kurd Laleş Qaso çû ber dilovaniya Xwedê!

  Doh li gundê Sarincê / herêma Bûbilanan, saet li şeş û nîvê êvara 30ê meha êlona sala 2008an kurdperwerê hêja Şakirê Birehîmê Qaso, (bavê nivîskar û romannivîsê kurd Laleş Qaso), çû ber dilovaniya Xwedê. Îro, 01/10/2008, danê sibehê, bi beşdarbûna cemawerekî zexim ji kurdên Nisêbînê û gundên derdorê, ew di goristana Pîr Kemal de, li gundê wî Zorava veşartin.
Hêjaye gotinê ku rehmetî di heyamê xwe de, wek rewşenbîrekî kurd di herêma Nisêbînê de dihat naskirin. Hem jî dostekî nêzîk ji apê Mûsa Anter re bû…  
Gelek destnivîsên wî yên helbestî hene, tev li dor zilm û zordariya ku li ser gelê kurd tê meşandin, hatine hunandin..

Rehmetî di sala 1933 an de li gundê Zorava çêbibû, çend salek ji temenê xwe li Almaniya derbas kiribû, di ware ilmê islamî û mesîhî de melevan bû..

Em sersaxiyê ji malbata wî re dixwazin! Bele sere wan sax be û serê gelê kurd sax be.

Rehma Xwedê li cenabê wî be û cihê wî bihişt be.

01 10 2008

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…