vîna bi helbestê nayê nivîsîn

Xemgînê Remo

Ezê çi bikim
Ku helbest nikare
Vîna te binîvsîne ..
Axîn û keser jî
Nabin bayê bêrîn
Da baraneke payîzî

Vîna te
Vîneke cûdaye
Ji dîroka evîndarîyê
Pekîyaye ….
Bi dirv û nîşanên xwe
Ne wekî ti vînaye …
Vîneke dil-êş û
Ser-gêjîne ….
Û nizanim çima
Li payîza temenê min
Tu buhareke rengîne ..?

Vîna te
Çîrokek dûv dirêje
Û nejî çîrok dikare
Binîvsîne ….
Vîneke pîroz û dêrîne
Bi dêrînîya Decla û Ferat
Û kiştîya xewna
Nizanim
Wê min bi kuve bighîne ….

Vîna te bazbendeke
Dayîka min
Li serdema zaroktîyê
Li zenda min girêdaye
Berbejne ke li ser dilê min
Û hîn jî
Çavên te şermokin
Awirên te revokin
Ey maka tirs û lerzînê
Kê ev tirs di dilê te de
Çandî …?!
Kê germî ji wan çavên xivşe yî
Revandî …?!

Wax ..! bêzarîya te
Çendî min dêşîne
Mêrg û çîmen diçilmisin
Refên kewa mişextî ne ..
Û ez
Yê di nav poşên berande
Westîme …
Keçê çi bo min maye ..?
Ezê xwelî ya te
Li kîjan deverê
Bi ser serê xwe de birjînim
Û serê xwe
Li hîm û latên
Kîjan çîyayî xînim …?!