Waneyek ji segan

Ebdilmecît Şêxo

Li gundê xwe
Yê ku di hembêza
Çiyayekî rût û tazî  de rûniştiye
Min bi xewnerojên xwe re
Şevbuhêrek li ber ronahiya

Hêvê
 Û stêrka dilek windayî
Carna bi girîn
Carna bi şahî
derbaz dikir
Min dît çawa segên
Gundê me bi hev re
Devser roviyekê dikin
Bê vîna min
Bi dengekî bêzar û bilind  
Min pirsek ji Xweda  kir
Gelo! Eyan wê rojekê
RÊBER  Û MÊBERÊN ME
PARTÎ Û MARTIYÊN  ME
Kanibin bi hev re roviyan
Ji nav  rez û baxçên me derxînin
Namûsa dayika me biparêzin ­­­???
xxxxxxxxxx