Nivîskarê sitû xwehir

Xelîl kalo
  
Ji bilî celebek  ji kesên bi rûmet ku xwedî qedirin , giranbuha û berêzin  , ew nivîskarên meyê xwedî ked û biberhemin , resenin di hizir û ramanin xwe de  .ku ew heta roja îro jî li ser bingiha xweyî kurdewarî di xebitin , berhemên wan di riya pirtûkan de li ser çand û nirxên kurdewarî têne dinya kurdewarî .ew nifiş û celeb ewin yê ku dinya kurdewarî bi wan avaye û dibine jêder û kaniyên rewşenbîriya kurdî ya resen,
di heman demê de ew mirov bergirin û vejînkarê keleporê kurdîniyê ne bi qelem û hizirên xwe . heta ew hebin wê çanda kurdî bi xêr û saxlim be û gelê kurd wê bi wan serfiraz û zindî be .

Celebekî dîtir heye ku  ewin yê pirtir dengên wan bi şev û roj sikakan dadigre bi qerebalixin, bê karin û xwedî berhemên bê nişa û bê tamin. li dora xwe dizîvirin û tozê li dora xwe di rakin, ta ku kesên li dora xwe bi xapînin û rastiya wan neyê dîtin .van kesan rahiştiya wî navî bê ku hêjayî wî navî bin  . ev nifiş ku pirên wan di domana buyêrin ku li sûrê hatin qewimandin di destpêka sala 2011 an de piştî ku tirs hinekî rabû .bê ku zehmetiyê bibînin û bikşînin di heyama  rojên reş û dijwar de.bi çend gotarên bê wate , dobarekirî û bê armanc. bê erk û karê pirakîkî . xwe kişandin xan û zeviya nivîskaran û xwe li ber deriya hin partiya roniştin ta wan bidine pêş û wan bi hebînin û destekê bidine  wan bi çandeke çilekî .

Eger tu rewşenbîr be,  gereke tu xwediyê berhemên rewşenbîrî be , wekî pirtûk û dîwan û lêkolîn ,  anku afrêndarê çand û xwediyê nûkirina keleporê gelê xwe be û bi ramana xwe serbixwe be. tenê bi çend gotaran mirov nabe rewşenbîrî gelê kurd ku armanc çend qurûşbin . lê mirov di kare bibe şabaşçiyê ber deriyan û nane nanî be , ji bo parîk nanê rizwa  li vir yan jî li wir ,  yan jî ji bo aferimekê ,lê bere ew kes zanibe rewşenbîrî dûrî wiya û jê bêriye û çeteyê .rewşenbîrî ne sitû xwariye û ezbebiya vê siyasetê ye yan jî ya dîtire û kesaye. Tenê rewşenbîrî serxwebûna fikir û raman û helwesta kurdewariye , eger mirov bi xwaze rewşenbîrê gelê xwe be,  bi şeweyekî rasteqîne gereke mirov dengê wî be bi hest û wicdan be . lê heme koletî û sitûxwarî li ber deriyan , şermeke mezine û wî navê rewşenbîrî ser mirovan di hilîne .. û hingî mirov dibe kerê keran ..

3.3.2014  

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

 

Di destpêkê de

Milet ji henasên xwe

cawekî ji hevrêşim dihûna;

Li aliyekî rokek pêve didrût û

li aliyê din lîlandineke dengketî.

Bi hajixwebûn

pêlav di ser siya şehîdan re dimeşiyan

mîna ku xak bi bîranîna wan re…

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…