Gora Cegerxwîn Bûye Sembol Ji Qamişlo Re

  Konê Reş

   Belê, îsal jî, di roja 22/10/2010 an de, roja 26 saliya koçkirina Seydayê Cegerxwîn de em çûn ser gora wî, ez û mamoste Derwêşê Xalib û Salihê Silo yê ku heyşt dîwanên wî ezber kirine, tevî ku nexwendîye, di gel hin evîndarên Seyda.. Me gurzek kulîlkên rengîn wek wefadarî ji giyanê wî re, li ser gora wî danî û kêlîkek bêdeng, em li ber gora wî sekinîn.. Salihê Silo bi dengê xwe yê qube çend helbesên wî xwendin û di nav re ev helbesta wî got:
Ev cîhana xapînok, heta me jê xwe nas kir
Çibkim fêde nemaye, emrê xwe min xelas kir
Çima rastî dibêjim, li nav dîna bûme dîn
Heta bimrim, ji nû ve xelk ê bêjin Cegerxwîn

   Roja îro, gora Cegerxwîn li bajarê Qamişlo ji kurdperweran bûye sembol.. Ji çarhawêr ve, kurdperwerên ku têne Qamişlo serdana gora Cegerxwîn dikin, gul û kulîlkan li ser datînin û kêlîkek bêdeng bi gotinên helbestên wî re diponijin.. Cegerxwînê ku 60 salî bêrawestan di ber kêşeya gelê xwe de xebat kir û xebata xwe bi van gotinan daye naskirin:

Min ji bo we gelek tişt
Min dîwan û hin nivişt
Gol ji avê bûye mişt
Ez nizanim çi bêjim

Heta dil ranewestî
Ez nabêjim bi sistî
Kêr gihaye ser hestî
Ez nizanim çi bêjim..

   Paşê, me berê xwe da gundê Qere Qoyê, bin konê şîniya mamoste Îsmaîl Omer. Li wir jî, di bin her çar konên şîniyê de, di nav wî cemawerê zexim de, bi helkeftina koçkirina mamoste Îsmaîl Omer û bi tesadifiya ku roj (22ê çêriya pêşî 2010), roja koçkirina Seydayê Cegerxwîn e û wek rêzgirtin û wefadarî ji giyanê herdû mirovan re, Salhê Silo çend helbestên Cegerxwîn gotin.. û gelek tişt û mişt anîn bîra xelkê..
   Belê em bêjin nebêjin, navê Qamişlo û Cegerxwîn bi hev ve hatine hunandin û gora Cegerxwîn bûye sembol ji bajarê Qamişlo re.
Dawî dibêjim; sed rehmet li giyanê mamoste îsmaîl Omer û seydayê Cegerxwîn be û cihê wan bihişt be.

Qamişlo, 23.10.2010

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…