Xewn û Avdar


Azer Osê

diyarî hevalê Nezîr Melle

Vê sibehê,
xewn,  xwedanê min dibû

û hest, zimanê derbirîna wê  dima.
Bi vê xewnê,
li cihê min, avdar diza 
û  bi ciwanî tevna vê xewnê,
dirêsa.
Di vê xewnê de,
helbest afirî
xew revand
Hêlîn hişyar bûn,
çûk firiyan.
Û
demsaz dihatin
li ser vî dilî,
bûn mêvan.
 ……………
te jî! rihet rihet, mîna baraneke nerm,
û bêhneke xweş,
li dergahê dilê min dida
û tû dihate  xewna min
lêv liviya mizgîn da
û li ser giha daweta
hêsrên min gerya.
Zindî dibûm,
û
di nîgaşê min de,
pirsa ku bikim ne dima
gazina ku bikim ne dima.
………………………
Te bi dilekî tenik,
mîna dilê miyî birîndar
banî min dikir,
ez jî ji kêf û hêrsa xwe
ber bi te ve dihatim
di wê xewnê de, 
evîndar tev komdibûn,
û ji  eşqa wan,
aşiq dibûm
pêlên wan li min didan
û
canê min, tenûra nanê wan dima
û hîna jî min bêriya wan
û bêriya şewata arê eşqa wan dikir
û………..
bêriya te, 
berya amûdê
min dikir,
bêriya bazdan û meşa li çolan dikir
bêriya wan sibehên xweş
û
şevbuhêrkên şevên wan payîzan min dikir
min xwe mîna xwe dixwend
û te jî mîna te  dixwend
di vê xewnê de,
kanya evînê der dibû
û mîna xwe lê dibanyam
vê xewnê   kirasê
Aso dipîva
û diyarî Sîpanê dilê min dikir
……………..
te!  di vê xewnê de, 
dilê xwe disparte min
û min, mîna xwe, û xewna xwe,
ji te hez dikir
Min dipirsî û ji te dixwest?
tim mîna vê xewnê,
te bibînim
mîna vê xewnê, te bi nasim
û tû jî mîna min,
mîna buhara xewna min
nêzî dilê min bibî.

01.03.2010

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…