GUNDÊ KANÎ KERKÊ


Luqman Silêman
Hevind@nefel.com



 Li ku dikevê.?

Kanî kerkê li roj hilatî Dêrika Hemko ye.
Gund yê mala Hecî Zora ve.
Wek ku tê gotin ev gund ji pênsed salî û bi şûne de hatiye avakirin, dema ku kanî kerk hatî avakirn, wê demê kurdistan di parêçbû yek di bindestê Farisiya de bû, û parçêdî dibin destê Osmaniya debû.
Mala Hecî Zorav wê demê li Cizîra Btabûn lê piştî fermana Fila,Hecî Zorav gundê xwe siparte mala Henê keşe û ew bûne muxtarê kanî kerkê, di wê demêde hin gundê dî li wê derdorê Fila ji xwe re avakirin û ta roja îro, hîn çend gundê wa li wê deverê hene.
Henê Keşe kîbû.?
Dibêjin pêştî ku mala Hecî Zorav ev gund sipartin Henê keşe, hilanî û daniya gund kete destê wîde ta ku Ferensa hate Sûrî û ev sînorê îro di nav bera, Sûrî û Tukîde hate danîn nam,mala Hecî Zorav dikarîn werin Sûrî, Henê Keşe gund li ser navê xwe danî û ew bû xwediyê gund.

Dibêjin Henê Keşe mirovekî zalim bû yek ji wê zilma ku wî bi serê kurda tanî ev bû.
Henê Keşe li serê girê gund di rûnişt û tivinga wî di destê wîde bû, dema ku rêbarîn di wa rêya re diçûn Henê Keşe gule tavêtin wa digo: ka gule liwa diçin yan na, gelo mirovin hene ku gule li laşê wî naçê!?
Dema mirov biketa hewşekî ji hewşê Fila, mirov dikarîbû ji wê hewşê li tevayê hewşê wa bigerê, malên wa wek baja mişkabû, lê ez bawerim ku îro kes ji wa di gunde nemaye, hemiya barkirne çûne bajara, lê hîn erdê wa li gund heye.
Li hêla ro hilat gunê hekemiyê û gundê girka Mîro.
Li hêla başûr gundê Mameşûa piçû û ya mezin û girê kera, gundê girê kerajî yê Filaye.
Li hêla roj ava baarê dêrika Hemko û gundê Borizê ne.
Wekî dî hin kanî li derdorê gund hene ewjî evin.
Kanî hejîr, kaniya jina, kaniya mêra,kanî mircan, hejîrok, kanî xiramok.
Girê dimsê, girê hisên, girkê Mehmûd.
Qelaçê dêrê, qelaçê ziyaretê, qelaçê Seyd Abs, qelaçê qoçikê, kavilê Şêx Omer, lê kes ji gundiya Şêx Omer ne dîtiye û nizanin ev Şêx kiye yan ji kudêye?
Çemê kanî hejîrê, çemê kanî micanê, çamê girkê Hisên.
Gundê kanî kerkê hevtî û şeş mal têdene û çarsed û heştî mirovin, ji va hetî û şeş mala sî mal bê nas nemane û sed û sî û çar mirov ji çar des û heştî ewjî bê nas namene, şêst xort û heftî û şeş keçin

     

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…