January 12, 2015

Salih Cango

Dema Dayik Rondikên xwe
Di Landika Hêvîyan de dilorînin
Û liber bayê Payîza Welat
Xewnên xwe di dêrin û dibarînin…!

Wê çaxê Evîna te …
Di Dilê minde hişyar dibê
Û ez liber Pêlên lehiya Hêsirên Dayikan bê Serî diçim
Welatê min…
Îro ji te dûrim
Weke Çûkekî çengo kirî di Zivistaneke tarîde
Bê Hêlîn mame…!
Lê ez bûme şivanek liber…

Konê Reş
Her ku kalemêrekî me dimire, pirtûkxaneye me bi koçkirina wî re tê şewitandin. Berî dor 40 salî, dema ku mirov di sikak û kolanên Qamişlo re dimeşiya pêrgî gelek zilamên bi kum û kolos, ji Omerî, Hevêrkî, Xerzî, Bişêrî, Bûbilanî.. dihat.
Bedreddîn Dîbo yek ji wan bû. Ev wêne, di salên wî yên dawî…