May 24, 2014

Mizgîn Hesko

Welatê min
Morîka yekem
Ji ristika evînê
Seyrtirîn niqte pirs
Li ser gerdena jînê
Û tîpên min î ne tebitî
Ji rista derbirînê

Û hîn nikarim…
Ji bê dawiya êşê re
Ji tûjbûna qeraxên kêr re
Û ji bê bextiya vê demê re
Welat…
Sirûdeke nuh
Derbibrînim
Bi tenê
Di kûrahiya giyan de
Bîrewerî…
Bi rengekî herikbar
Li tîpên dest û pê girêdayî
Ax…dilikumim ez.

Û çendîn …bê çare ne
Xêzên ku di paş…

Merwan Berekat

Dilrevînê !
Aheng bû..
şîngina piyalan
lêv berkenî dikirin
Şahî û semayê
sîngên xulmaş
hişyar dikirin.

Nêrgiz û qurenefîlan
di gewriya guldanan de
xweşbîn diyarî dêmên fedok dikirin.
Ji kurpista evîndaran
şev sermest dilolijî
û têlên tembûrê
awaz ji wan direvandin.
Gerdenên morîkan
bişkovkên kenok maç dikirin
berên sîngê kirîstalî
miltanê gulgulî serxweş dikirin.
Nêrînên min..
wek berveroya yekmehî
li gor liv û tevgerên bejna nazik
berê…