Menu
Menu
Brahîm qasim
Pîs mirov
Em di jînêda mijûlin her ne çarin bê wezî
Pir mixabin dest li jorin ser nijêrin dest xwezî
Ev çi îman û selatin kû mirov serbest nebin
Dê çikim beheşt di dinya ger nebî ava tezî
Ez di nîva werz ne kolim mey giran serxoş nebim
Kes nebê ez dîn û şêtim her bi can gorî…
Besam Mistefa
Bakur:
Bêrîkirin solek diriyayî yeXwekuştin ewrik ji pembûyê reş eDinan,zimanan dikirtînin.
Başûr:
Rastî bi bayê sibê re têXanimê bi ramîsanên xwe Bajarê azirî,razî dike (tanî di zivistanê de jî,Qiralê me, toz e)
Rojhelat:
Ev bîst û du sal in Baran ne bariyaye…li wir:Nan sibehan dixemilîneÊş şevan ronî dike.Ji dilbijîna jin û mêran pêveTutişt napengize…
Rojava:
Ciyê mirina xweş…
narîn omer
1- hest germ
demê germa havînê berdê
hemî xelkan û çava razînê û
razê buxçevan û dildarek hest germ
werê ji cana xwe re vedê çend hinar û
çend sêvan
ne bêjin ew dize
çimkî bi serbest vedide
pale û şivan
dastan-2
heger ehmedê xanê pînûsa hebûna navê xwe
ne kolaba li ser anîya mayînê
bi çê şêweyî dastana min
weteyên navê te wê
xwe anîban ziman
