Menu
Menu
Lewend Dalînî
Dîmenê te,
Liser mercên dilê min
Koça xwe danî.
Û di meydana bêdengîyê de,
Awazê xwey evînî,
Kok kirin..
Tayê teyî nerm û xiloxavî,
Dihate ristin!
Û li bejna min,
Di hate pecan.
Ramanên min jî
Weke tayê te
Rengîn dibûn û,
Di tevzînokê,
Peravên te de,
Lebteke bê rawestan
Dijenîn!
Kenê te li ser lêvên min,
Di rawestîya;
Û,
Ziwabûn,
Bi têhnê
Rewa digirt!
Û hêwî dibû!
Germîya dilê te,
Cemeda axaftinê minî sar,
Dikuşt!,
Û memikên renga
Di hatin mêhtin,
Û şil…
Wergêr: Xalis Msewer
Zenbeqên reş di dilê min
Û di nav lêvên min de.. agirin
Ji kîjan hovîtiyê tû hate nik min
Ey hemû xaçên erniyê ?
Bi keserên xwe re bûme heval..
Û min destê xwe da çol û birçîbûnê
Qeher ye.. destê min..
Qeher ye.. devê min..
û xwîna damarên min ava qehrê ye
Ey xwênerên min !
pistepistê ji…
Nizar Yosif
Şeva hêmin li me geriya
Taristan li me teng bû
Deriyên gerê hatin girtin
Tenê yên dil mane vekirî
Ewran konêreş stûr vedigirtin
Heyvê çavê xwe ji me digirt
Siha me ji ber kêlekan radikir
Sih digirya
Çira agirê me ji roniya çavên
Me bû
Ew e rastiya min û te
Dilpakî peymana dostaniyê
Wêneyên dilsoziyê
Ji qitrana şevê
Çilvilandina stêran me…
Hoşeng Osê
Kevirek, li bin siya payizê, kayîna sawêrên xwe dike.
Çavên bajarekî, ji girî dirjên, û çar gund, xwe bi dîlokan guştin.
Pêjna kuştarekê tê, û bihna kujerekî, ji daristana reşbîniyê tê.
Ji gewriya xezalê, xwîn tê.
Berbûyê qîza bajarê evînê, ji dawiya demsala girî, ber bi mirinê ve tê, û pêrgî tenahiya min tê.
Ma tê, yan ne tê…?!.
***
Nermê…
Kewara…
Seyid Feysel Muctevî
Bihare gul webû rabe bibîne deşt û sehrayê
Cihan bû kesk û sor û zer xeber ba daye dinyayê
Bila pîr û civan rabin bi wê cejna mezin şabin
Girêdin dawetek kurdî dihol û saz û zirnayê
Bihara nû de ramûsin qiraxê sûmeta şahî
Bi şabaşa xelata aşitî tim bidne dinyayê
Bibin coş û xoroşa gund û bajêra bi…
Dilovan robarî
Lerzeka tirsê xwe li perdên dil dide
Guvîşkên dil hêvîyan bêê kefen li gornê werdike
Li ser te ditirsim !
Jiber te ditirsim !
Ji derdûrî te ditirsim !
Ditirsim te biçînin li ser tehtekî reşe hişk
Te avbidin bi aveka tehle şor
Û te bi kezêxin bi hizrên kûr .
Û demê tu dibişkivê te bixemlînin bi darê zor
Û te…
Rêzan Murad
Vaye roj hilat ji pişta çiya
Ji bin kevira va şîn bû geya
Volkanê mezin vaye teqiya
Dijminê xwîn mij li ber xwe birya
Lawên mîdiya horî û mîtan
Dengê xwe hildan gihandin cîhan
Di bêjin bese ev zilma giran
Va em şîndibin j,xaka Kurdistan
Keçên Kurdistan keçên dilûvan
Destê xwe didin xortên qehreman
Wekî pilinga şêren ser çiyan
Bi hevre êdî dikin serhildan
Wê zilma …
Hilbîn Muhemed Baqir
Birînên dareka stuxwar
Destanek ji ezel avda
Pê navkirin
Bi dînatiya min!
Di germatiya el ezrayê de
Telhên xwe havêtin
Gurz gurz
Di nav lîsê
Nehêniya miyatiyê dipêçandin
Sucde dibrîn bo pirtûkên Semawî
Min nema dît
Sal qulipî
Ji kevne sala par xwe daqutand
Salek nû ye
Serpêhatiyên bajarê dîna û
Ez jî dînek di awaza xwe de Bê dîn bûme
Di perstgeha pir siyaran
Pêngavek min hil neda
Qufil bûm
Ew…
Hoşeng Osê
De bihejîn e… û bihejîn e…
Stûna konê demê bihejîne…
Dergûşa elendê, elenda peyvê, peyva baranê, barana adarê, adara evînê, evîna çiyê, çiyayê xewnan, xewnên welêt, welatê elendê, bi kenê xwe, di govnda pezkovî û xezalan de, de bihejîne.
Porên xwe berde kaniyê û destên xwe ji hechecîkan re bihejîn e.
Dengê tifinga te, hîna di gewriya Cûdî…
Demhat Dêrikî
Diyarî bo şehîdên 12ê Adarê
Min tîpên navê te bi sirûdên stêrkên te û
bi awazên dozê li ser dilê xwe kola
û min hestên xwe bi şopa lingên zarokên kenbar, keçên evînxakê, xortên mafdozê û tilîliyên pîrên heftî salî pêça, adarê.
De ka were adarê dilê min veke,
li ser deşta dilê min bibe gerok, wê demê
tuyê bibînê…
