Çend helbestên helbestvanê Alman GINO LEINEWEBER ji pirtûka wî ya bi zimanê Îngilîzî “Her Tişt Rast e”


Wergerandin: H. M. Hebeş

BÊHNVEDAN

Ez ne bîst salî me
Gewdê min jî ne xweşik e
Lêbelê
Ez li tetîlê me.

BAV 1

Bavo bavo
Te hem demî barkir

Lê divê te wisa nekiriba
Û divyabû ku te dîsa wisa nekiriba
Te ji bo xatirê kurê xwe çikir

Gava ez di ciwaniya xwe de çûm
Min hewl da ku xwe bibînim.

Lêbelê, min çi dît
Gava li xwe dinêrim
Tu bûyî-her dem tu.

BAV 2

Ew rastî ye.
Mirina bavekî
Bûyera herî girîng e
Di jiyana mirovekî de

Ew dîsa rastî ye
Tu wê yekê nizanî
Heta ku biqewime

Şîna ku niha diherike
Ku destên xwe di stûyê te re dibe û te himbêz dike
Li şûna bavê te
Dê her dem bi te re bimîne

Tu bextyar bû.
Mirovek hebû ku te jê hez dikir

Ew hest
Dê nemir e.

PENAPER

Hejmareke mezin ji mirovan,
yên ku birçîbûn yan jî li keviya civakê bûn
ber bi cîhaneke din ve hatin kişandin

Bi hêviyên gewre ji şahî û bextewariyê
li ser rêya welatê sozdana pere û dewlemendiyê,
ferq nake ku meriv çawa bi dest bixe.

Zehmet bû kontrolkirina zevbûna gel.

Ew bi sedhezaran bûn
ji gund û bajaran
ji hemû aliyên Ewropayê bi carekê
berê xwe ber bi çihana nû ve kirin.

CIRNIS (TÎMSEH)

Ez ne cirnis im
Ez mirov im
Lê ez ne mirov im
Ji ber ku ez ne cirnis im
Mîna cirnis e
Ne cirnis e
Ji ber ku ew ne mirov e
Her çend ew teqez e
Ger ew mêr bûya
Wî nikarîbû bibe cirnis

Ta radeyekê, weke ku em dibînin cîhana me têra xwe tevlihev e.
Lêbelê, di rewşek din de, tiştên vala hêsantir in.

Li wir ez ne cirnis im û tîmsah jî ne wiha ne.

SIBAT

Rojên meha sibatê herdem kêm tên hejmirandin
Ne wek meha çiriya paşî
Meha ku bandorek xemgîn dide
Yan jî meha çileyê pêşî
Bi hemû tiştên xwe yên xweş yên kirîsmisê.

Çile kes bi rastî jê hez nake
Çi rehetiyê dide gava ku ew bi dawî dibe
Ew her dem di meha sibatê de tê dirêj kirin
Ne ji bo hefteyekê an du hefteyan – na
Lê ji çar hefteyên bêtir.

Lêbelê, Sibat meha herî bikêr e
Ronahiya wê hêviyê dide erdê
Û siyên kurtir
Her roj dirêjtir dibin.

Bêyî Sibatê
çiyî din dikare biharê veşêre
yan tiştên din yên raz
ku dikarin bibin sedema
hêviyek mezin ji bo salek xweş.

Û ji bo ku em gencîneyê binirx bibînin
hewl bidin ku çavkî li pişt perdê bigerînin
Li şûna ku em tenê li jêr dinihêrin û diherin
Zeft kirin hejandin nalîn
Sar – Berfî – Şil

KONSERA GIYA

Hûn bi biwêjan dizanin
Guhdariya şînbûna giya bikin

Min ji xwe pirsî
Çiqas pêkenok e?

Ez nikarim şînbûna giya bibihîzim.
Ez bawer dikim ku tukes nikare.
Ta ku min ramanek ecêb xwend
Ku hinek dewar wê yekê dikarin.

Baş e – pirs ev e
Ew çawa dizanin?

Ma wan dewaran ji wan re got?
Ger wisa be – Kîjan ji wan?

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…