Nameyek ji United National û Unesco re

Konê Reş

Di vî çerxê 21ê de, eyb û şermek mezin e ji United National, Unesco û dewletên cîhanî yên azad û mirovhez re ku welatek wek Kurdistanê ta niha bê nav û sînor di nexşeya gerdûnê de maye..!
Eger tolhilda ji Selahedînê Eyûbî be, çi gunehê me heye..? Va 836 sal derbas bûn.. Heyfa vî welatê ku agir lê hatiye dîtin, genim lê hatiye çandin, hesp lê hatine xwedikirin û şaristaniyên mezin li ser xaka wê hatine avakirin.. Ew şaristaniyên ku li ser peravê çemên Dicle, Firat û Xabûr hatine avakirin, ne kêmî şaristaniyên ku xelkên Hindê li ser çemê Sindê û xelkên Misrê li ser çemê Nîlê avakirine..

 

  Sed mixabin ku roja îro, ev Kurdistana ku warê olên Xwedê; Êzêdî, Cihû, Xiristiyan û Misilmana ye, navê wê di nexşeya gerdûnê de nayê nivîsandin û ala wê di nav alên netwên dinyayê de li New Yorkê nayê xuya kirin..!
Eger ji 200 salî ve hin şaşiyên welatiyên wê hebin jî, ew jî ji encamê Osmaniyan û wan dewletên xwedî biryar bûn.. Xelkên wê ne dewlet bûn.. bin dest bûn.. û kesên bindest ne azad in, ne serbest in, ne xwedî biryar in.. di encam de nabin xwedî sûc..
Ji Unesco re; eva ku em gazinan jê dikin..! Ev saziya Netewên Yekbûyî (United Nation), ya ku karê wê parastina ziman, kelepur û pêmayê miletên dinyayê ye.. ka ji bo parastina ziman kultura xelkên Kurdistanê çi kiriye? Ev zimanê ku ji sed salî ve, ji morkirina peymana Lozanê ve toşî dizî û talana gelên ciranên me dibe û çavên me dihatina hawara wê de qerimîn..!
De bes e ji we re loo! Va 836 sal di ser Selahedînê Eyûbî re derbas bû, 100 sal di ser Lozanê re buhirîn, ma ne guneh û xisarek mezine ji dinyayê re ku zimanê welatiyên (Kurdistanê), hin bi hin biçilmise û ber bi mirinê ve here?
Bela hûn xweş bawer bin, ta berf û baran li ser çiyayê Hekarî, Ararat, Cûdî, Barzan û Pîrmegron bibare, kes nikare kirasê xwe li xelkên Kurdistanê bike û kesmên wan biguherîne.. Ta ku çemê Dicle, Firat, Xabûr û Zab biherikin û kurdperwerek hebe kes nikare zimanê xelkên wê biguherîne.. Erê gazinên me ji we pir in!
Konê Reş/ Qamişlo 24.7.2023

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…