Xwendinek kurt di nav tipên pexşana «Hemêza Şevê» de

Ebdussemed Mehmûd
Qamişlo 12.08.2022

Ez ê vegerim û bawer im ku şûnwarên te dîroka min e, ez ê vegerim şevê û riwê heyvê  ramûsim , ez ê vegerim li ber pencera evîna te çirisk bidim û tîrêjên xwe bavêjim, mîna roka sibê,
Bi baweriyeke xurt bi vegerê tevlî ku tariye,  lê bawerî û dîrok û heyva ronîdar moralan xurt dike ku vegere, wesa jî poşmanî xwe di nav tîpên hêviyan de vedişêre.
lê çawa ku penaberiya ji welat dibin zext û fişaran de hat, ku hişte Evîn jî bibe penaber…bê çawa bandora xwe li her tiştî kir ? Evîn jî di koçên penaberiyê de, di nav pirs û pirsiyariyê de winda bû!
girêdana penaberiyê bi hev ve, welat û evîn, vêna baweriyê dûpat û rewa dike.

 

Di vê deqa wêjeyî de , nivîskar Fatima Yûsiv hizr û ramên xwe kom dike û li moxila dîrokê dixe, hewl dide ku  xewnan bihûne û wan  ber bi jîwariyê ve bajo, lê bitirse ku sînga evînê li ber hêviyên dilşewat girtî be!
Ev pexşan bi pênûseke dilsoz hatiye ristin, ku derberîna hêvî û êşên rojane dike, xwe li bejna baweriyan dihûne, bi zimanekî resen û peyvên nazik Fatima hizr û ramanê xwe diyar dike.
Heger em li hember deqê  rawestin, dê bibînin ku mîna tabloyeke şêwekar bi rengan daxive, peyvên nazik û evînê di nav têlê mûzika dil re dibûrin, û di dawiyê de tabloyeke hevgirtî ji hêviyên xwe bi baweriyan distirê mîna balindeyê ku ji bilî hêlîna wî war jê re nîne,
Fatma tevlî ku carna di nav peyvên bêhêviyê de noq dibe, lê baskên xwe ji çibpikên giravê  paqij dike, baweriya xwe bi welat, bi dîroka evîna xwe nû dike.
Ku vegere û divê vegere ji bo ku li ser lêvên dapîr û bapîran semayê dike.


((Hemêza Şevê))

Fatima Yûsif Mihemed
Hewlêr 10/8/2022))

Tu cudahî di navbera
Koçberî yê de nîne
Duh  ez koçberê welatê xwe bûm
Îro koçberê evîna te me
Lewma dixwazim  vegerim
Hembêza şevê
Ta ku  rûyê heyvê  ramûsim
Belkû ne hêle  û razî nebe

Dixwazim vegerim
Ji bo liber pencera evîna te
Rawestim
Mîna  roka  sibê
Dixwazim vegerim
Ta ku di nav xewnên te de  xwe Bigevêzim

Axxxxxx
Wê çendî xweş be ku tu  disan deriyên Çavên xwe  ji min  re veke
Wê çendî xweş be
Ku tu bihêle di nav baxên singa
Te  de dîsan şîn bibim
Erê  erê
Her hêvî dimînin hêvî
Lê her bawer im ezê vegerim
Her hêviya min ew e
Ku ezê vegerim

Lê hêvî her di mînin hêvî
Bawer im  dastana evîna me
Wê bimîne dîrok
Wê bimîne mîna çîrokên bav û kalan
Li ser zimana bên  hûnandin
Ez bawer im ezê vegerim
Ji ber  her teyrek  li şûnwarên xwe Vedigere
Dilê te  ew  hêlîna evîna min e.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…