Sembolê netewî

Nizar Yosif

M.Şêxo hunermendê lehing û astbilind, ku jiyana xwe, berjewendiyên malbata xwe, kesayetiya xwe, ji bû doza welatê xwe terxan kiribûn. Hunermendek mirov, xwedan helwest, bi siyanet û rêzbilindî nêzîkî xelkê xwe û welatê xwe dibû.  M. Şêxo Girêdayê doza welêt û xwedan prensîb bû, lewma gelek tengavî û zindan û binçavkirin ji aliyê hêzên ewlekarî ve didîtin. Ji bilî van, barê birçîbûn û hejarî jî hilgirtin, daku wan bîr û baweriyan û prensîbê xwe bi parêze, reviya, surgûn bî, lerizî, koçber bû, ta rêwîtiya wî li nava refên pêşmergeyên şoreşa başorê K,rawestiya.

 

Ev me dikêşîne ser babetê ku, di her serdemekê de, Hinek hunermend di dema xwe de, weku gulan geş dibin û bihnê direşînin, lê mixabin bi derbasbûna demê re weku xwe dimînin, xwe li gor demê nuh nakin, dema koçên xwe bardikin, hunerên wan jî kevin dibin,stiranek yan didu û yan qet tiştek balkêş li paş xwe nahêlin, hêdî hêdî bihna wan diçilmise.
Di vê rewşê de, hinek hunermend birçîbûnê gorî erk û xizmeta hunerê xwe dikin. Ewan hunermendan biryar dane, ku aliyê aborî û xweşiyên cîhanê bikin gorî hunerên xwe, û bêhtir balê bikşînin ser huner û afirînerînan. Bi gelemperî ew di encama xerckirina hemî pere/dravê xwe de, ji bo pêşxistina huner û projeyên xwe yên hunerî, di kêmtirîn mercên jiyanê de dijîn.
Lê digel bextreşiya jiyana wan, ew baldariya hunerî û armanca xwe ya bingehîn ji bîr nakin. Hunerên wan di bindariya gel û dozê de tê afirandin, bi gel ve parçûm dibe, ji ber ku perjewendiyên mirovan û civakê, êş û janan tînin ser zimên. Lewma ew hunermend bi hunerê xwe, bi her ayayî bi derdên wan ve girêdaye û dide nîşan û dayîne ber çavan, di heman demê de, gel wî diparêze û ew jî bi keda xwe ya hunerî, nûnertiya gel dike, jêre dibe saziman û nemir dimîne.
M. Şêxo di çêkirina awazan de, di hunerê pîşesaziya awazan de, gelek balkêşî û yekane ye, di hostaya lihevsiwarkirina çend meqaman di stiranekê de, gelek balkêş bû, bi şêwazek rehet ji meqam di guherîn, bêyî ku guhdarvan pê pêjndar (bihise) bibe û guhên wî pê bi êşin.  Di stiranên M.Şêxo de hosa diyar ku, evîn ne dildariya jinê tenê ye! Lê ew hezkirine û dilpiçûkatiya nêzîkbûnê ye, ji dîtinên mirovan û hestên wan re, bi awayeke spehî(Astetîkî), rêz û rûmetê ji hawîrdorê derdor re û dîtinek xweş ji jiyanê re.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…